اختلال اضطراب اجتماعی و نمایش درمانگری
الموضوعات :
پریرخ دادستان
1
(استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب)
آسیه اناری
2
(کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان)
بهرام صالح صدق‌پور
3
(دانشگاه شهید رجایی)
الکلمات المفتاحية: کودکان, نمایش درمانگری, اختلال اضطراب اجتماعی,
ملخص المقالة :
اثـربخشی نمایـش درمانگری بـر کاهش نشانـه‌های اختلال اضـطراب اجتماعی ـ شامل اضطراب کارآمدی، اجتناب کارآمدی، اضطراب اجتماعی و اجتناب اجتماعی ـ در این پژوهش بررسی شـد. 220 کودک (10-11 ساله) دو مدرسه ابتدایی تهران، مقیاس اضطراب اجتماعی لایبویتز برای کودکان و نوجوانان (LSAS-CA؛ ماسیا ـ وارنر، کلاین و لایبویتز، 2003) را تکمیل کردند. سپس 32 نفر از کودکانی که بیشترین نمره‌ها را در مقیـاس LSAS-CA به دست آورده بودند به عنـوان نمونه انتخاب شدند و به طـور تصادفی در گروه آزمایشی (16 نفر) و گروه کنترل (16 نفر) قرار گـرفتند. گروه آزمایشی به مـدت 6 هفته، هفته‌ای دو بار در جلسه‌هـای دو ساعـته روان نمایشگری شرکت کردند. گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. یافته‌ها کاهش معنادار نشانه‌های مرضی در کودکان گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل را نشان دادنـد و یک پیگیـری سه ماهـه نیز پایداری نتایج را تأیید کـرد. استلزامهای بالینی برای پیشگیری و درمان اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان مورد بحث قرار گرفت.
