آیا مدل اندازه گیری راش برای همطرازسازی آزمونها کاربرد دارد؟
الموضوعات :رسول صادقی 1 , جیم توگنولینی 2
1 - دانشجوی دکتری دانشگاه جدید ولز جنوبی
2 - مدیر کل سازمان پژوهشهای
آموزشی، دفتر استرالیا
الکلمات المفتاحية: روانسنجی, مدل راش, همطرازسازی, نظریة سؤال-پاسخ,
ملخص المقالة :
پیدایش نظریه های جدید روانسنجی، از جمله نظریة سؤال-پاسخ این امکان را فراهم آورده که بتوان عملکرد دانش آموزانی را که در زمانهای مختلف با آزمونهای متفاوت سنجیده شده اند (با این فرض که آزمونهای مذکور خصیصه مشترکی را می سنجند) با یکدیگر مقایسه کرد. به منظور این مقایسه، آزمونهای مذکور باید همطراز شوند. فرآیند همطرازسازی موجب می شود عملکرد دانش آموزان مختلف در آزمونهای گوناگون در یک مقیاس واحد بیان و مقایسه گردند. این نوع همطرازسازی به طور گسترده ای در کشور استرالیا به کار گرفته می شود تا درصد دانش آموزان در معرض خطر آموزشی را شناسایی و برایشان برنامه های جبرانی ارائه کنند. پژوهش حاضر نتایج حاصل از دو روش همطراز سازی (نسبی و همزمان) با استفاده از مدل اندازه گیری راش (1960) را با یکدیگر مقایسه می کند و به دنبال پاسخگویی به این سؤال است: اگر داده های گردآوری شده برای همطرازسازی با مدل راش تطابق نداشته باشند یا تطابق این داده ها با مدل راش بتدریج کمتر شود نمره های حاصل از همطرازسازی مذکور دستخوش چه تغییراتی می شوند؟ به منظور شبیه سازی داده ها با میزان تطابق متفاوت با مدل راش از برنامه شبیه سازی کامپیوتری (RUMMSims) استفاده شد. یافته ها نشان می دهند که وقتی داده ها با مدل راش تطابق دارند نتایج حاصل از دو روش همطرازسازی با یکدیگر قابل مقایسه هستند، اما هرچه تطابق بین داده ها و مدل راش کاهش می یابد نتایج حاصل از دو روش همطرازسازی به تغییرپذیریهای معناداری منتهی می شوند.
_||_
