بینش اساطیری در آثار منیرو روانیپور
الموضوعات :فرزانه مونسان 1 , عباس خائفی 2 , علی تسلیمی 3 , محمد علی خزانه دارلو 4
1 - دانش آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گیلان
2 - دانشیارگروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گیلان
3 - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گیلان
4 - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گیلان
الکلمات المفتاحية: اسطوره, روانیپور, اسطورههای بومی, پری دریایی, آنیما,
ملخص المقالة :
اسطوره یکی از عناصر عمده ساماندهی زبان و معنای داستانهای معاصر استو در دنیای جدید و در عصر خردگرایی نیز مانند زمان گذشته در ذهن و زبان انسان حضوری تأثیرگذار دارد. روانیپور یکی از نویسندگان مطرح اقلیم جنوب کشور است که بنا بر زمینه ذوقی و اندیشگانی خود از اسطورهها استفاده کرده است. در این پژوهش در پی پاسخگویی به این پرسشها بودیم که آیا اسطورهپردازی جزو خصیصههای سبکی روانیپور محسوب میشود؟ و اسطورهها در آثار وی چه کارکردی دارند؟ این نتیجه به دست آمد که آثار منیرو روانیپور از لحاظ محتوایی دو حوزه متفاوت را در برمیگیرد و نوع و شکل اسطورههای به کار گرفته شده در این دو حوزه متفاوت است. در آثار نخستین که عناصر بومی و اعتقادات مردم جنوب کشور به تصویر کشیده شده است، اسطورهسازی از ابزار مهم نویسنده در فضاسازی و شخصیتپردازی است و ویژگی سبکی وی محسوب میشود. در هر دو دسته از آثار، مهمترین کارکرد اسطوره هویتسازی است.