روش شناسی تفسیری ابوعلی فارسی
الموضوعات : Nameh Elahiyat
محسن زارعی جلیانی
1
,
محمد مهدی رضوانی حقیقی شیرازی
2
,
احمد جعفری
3
1 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون
2 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
3 - دانش آموخته دکتری علوم قرآن و حدیث از دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون
الکلمات المفتاحية: تفسیر, نحو, تاریخ تفسیر, روش شناسی, ابوعلی فارسی,
ملخص المقالة :
ابوعلی فارسی از بزرگان و ادیبان معروف و مشهور قرن چهارم هجری و از مشاهیر دانشمندان متقدم و امام النحویون زمانه خویش است. او صاحب تالیفات ارزشمند و گرانبهایی در تفسیر و نحو است که مورد استناد مفسران قرار گرفته است. یافته ها حاکی از وجود یک کتاب تفسیری از ابوعلی فارسی است که مفقود گردیده ولی آثار و آراء تفسیری وی را می توان از دیگر تألیفاتش و همچنین از جوامع تفسیری قرن پنجم به بعد، بازیابی نمود. همچنین یافته ها نشان می دهد نامی از ابو علی فارسی در تاریخ تفسیر وجود ندارد. لذا این نوشتار تحلیلی کتابخانه‌ای با پژوهش در آثار و تألیفات ابوعلی و آراء تفسیری وی در آثار دیگر مفسران، رهیافتی به منهج تفسیری آن بزرگ دانشمند یافته است. اهمیت این پژوهش، احیای میراث تفسیری گذشتگان بالاخص متقدمین است. چون اساساً ضرورت دارد برای تکمیل چیستی و کارکرد تفسیر در سده های متقدم هجری به همه عناصر دست یافت.
_||_
