نقد و واکاوی پنج ترجمه قرآن (طبری , ابوالفتوح ,مکارم , فولادوند و انصاریان) با محوریت حصر در سور مکی
الموضوعات : نامه الهیات
مریم حسینی
1
(دانشجوی دکترای رشته علوم قرآن و حدیث در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال)
حمیدرضا مستفید
2
(عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال)
نفیسه نوید
3
(عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال)
الکلمات المفتاحية: قرآن, ترجمه طبری, حصر, قصر, ترجمه ابوالفتوح, ترجمه مکارم, ترجمه فولادوند, ترجمه انصاریان,
ملخص المقالة :
قرآن، کلان متنی است با ویژگی هایی منحصر به خودش؛ با بیانی فصیح و بلاغتی در خور تأمّل؛ از همین روست که منبع الهام و استخراج قواعد بلاغت نیز قرار می گیرد. از دیگر سو، از آنجا که این کتاب آسمانی به تناسب فهم مخاطب های خود، چشم انداز و افق‌های گوناگونی را برای شان می‌گشاید، نقطه‌ی عزیمت و آبشخور توجّه به تفسیر و تأویل در عالم اسلام محسوب می شود. لذا مترجم و مفسّر این متن باید از شایستگی ها و بایستگی های لازم علمی و آگاهی کافی بر ظرایف زبانی و علوم بلاغی برخوردار باشد؛ و فقدان تسلّط کافی بر موارد یاد شده و عدم برخورداری از دانش چگونگی نطق به الفاظ قرآن و مدلولات و احکام فردی و ترکیبی و معانی در آن الفاظ و. ‎.. سبب نقص در ترجمه و تفسیر درست و دقیق آیات خواهد شد. این پژوهش که به شیوه ی توصیفی ـ تحلیلی ( ‎ ‎و با بهره گیری از ابزار کتابخانه ای نوشته شده است ، می کوشد تا ضمن تشریح شیوه ی صحیح نقد، با تکیه بر موضوع حصر و قصر ( ‎ ‎شاخه ای از علم معانی) ‎، به بررسی و مقایسه ی پنج ترجمه از سور مکی بپردازد. بر اساس این واکاوی و قیاس، ابتداء به فهم دقیقتری از آیه مورد نظر برسیم ،و در نهایت میزان رعایت مترجمان متقدم و متأخر ( ‎ ‎طبری، رازی، فولادوند، مکارم و انصاریان) ‎ در بحث حصر مشخص می گردد.
_||_
