شیخ صدوق وتبیین گونه‌های تأویل در فهم متون حدیثی در حوزۀ مباحث اعتقادی
الموضوعات : نامه الهیات
زینب ایزدخواستی
1
(دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشگاه قم، قم، ایران (نویسنده مسئول))
محمد تقی دیاری بیگدلی
2
(استاد گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه قم، قم، ایران)
الکلمات المفتاحية: تطبیق, مفید, صدوق, تأویل اصولی,
ملخص المقالة :
تفسیر متون حدیثی و یکی از شیوه های آن؛ تأویل، روشی از فهم حدیث است؛ اما از آنجا که فهم تأویل، محدودپذیر نیست؛ آموزش آن از پیامبر به دیگران منتقل گردیده است وشیخ صدوق نیزدر داده های خویش فراوان و به تنوع در گونه‌های تأویل بدان پرداخته است. بنابراین، این نوشتار با عنوان تبیین گونه‌های تأویل در فهم متون حدیثی در حوزۀ مباحث اعتقادی از نگاه شیخ صدوق به منظور آشنایی با روش وی و فهم بیشترمتون روایی تنظیم گردیده است. دراین روند، شیخ صدوق در تأویل روایات در قالب گزاره های اخباری و انشایی به گونه های متعدد آن توجه داشته است: نظیر تفسیر، تطبیق، کلید واژه: صدوق، تأویل اصولی، تطبیق ، بطن، مجاز.تأویل اصولی، تأویل باطنی، مجاز و کنایه که چگونگی این تأویلات در تطبیق، عبارتند از: مفهوم عام بر عام، مفهوم عام بر خاص، مطلق بر مقید، تجرید معنا و جری. وی درتأویل اصولی نیز به متشابهاتی نظیر صفات پروردگار، عوالم غیبی عنایت داشته است.
_||_
