عوامل مؤثر بر شادابی و نشاط دانشآموزان از نظر دانش آموزان دبیرستان‌های استان ایلام
الموضوعات :مرتضی دشتی 1 , محمدعلی آذربایجانی 2
1 - کارشناس ارشد تربیت بدنی
2 - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
الکلمات المفتاحية: نشاط, جو سازمانی, شادابی,
ملخص المقالة :
هدف از پژوهش حاضر، بررسی عوامل مؤثر بر شادابی و نشاط دانش آموزان از دیدگاه دانش آموزان دبیرستان‌های استان ایلام در سال تحصیلی 90 - 89 است. نمونۀ آماری این پژوهش 380 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه است که با استفاده از روش نمونه گیری چند‌مرحله‌ای خوشه‌ای انتخاب شده اند. روش پژوهش، از نوع توصیفی ـ پیمایشی، و ابزار اندازه گیری، پرسشنامۀ محقق ساخته بوده است. برای سنجش اعتبار پرسشنامه، از روش آزمون ـ آزمون مجدد استفاده شد. ضریب همبستگی بین نمرات آزمون با استفاده از آزمون مذکور 86/0 بوده است. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از شاخص‌های آمار توصیفی و آزمون t تک متغیره و تحلیل واریانس چندمتغیره(مانوا) استفاده شد. در بررسی وضعیت میانگین عوامل مؤثر بر شادابی و نشاط از نظر دانش آموزان، مشخص شد که به ترتیب اولویت، هر چهار عامل امکانات آموزشگاهی، جو سازمانی مدرسه، محتوای درسی و مشارکت در فعالیت کلاسی در ایجاد نشاط و شادابی دانش آموزان مؤثر است.
کتابنامه
آلیاسین، میترا. 1380. «شادی و نشاط در محیط مدرسه»، تربیت، ش 1.
احمدی، غلام‌رضا و عباسی، ناهید. 1383. «بررسی عوامل مؤثر بر شادابی و نشاط دانشآموزان از دیدگاه دانشآموزان دبیرستان‌های شهر اصفهان در سال تحصیلی 83-1382»، مجموعهمقالات همایش تازه‌های تعلیم و تربیت.
حکیمی، ا. 1383. بررسی روش‌های ایجاد محیط شاداب و با نشاط در مدارس. انتشارات آموزش و پرورش استان تهران، منطقۀ 16.
دریکوندی، هدایتالله. 1381. بررسی عوامل نشاط انگیز در دانش آموزان مدارس راهنمایی شهر اصفهان از نظر مدیران و مربیان پرورشی(پایاننامۀ کارشناسی ارشد دانشگاه اصفهان).
سلطانیان، ن. 1384. بررسی وضعیت شادی و نشاط در دانشآموزان پیشدانشگاهی شهر کرمانشاه در سال 84-83. ادارۀ کل آموزش و پرورش استان کرمانشاه- شورای تحقیقات.
صافی، ع. 1373. مدیریت در آموزش و پرورش. انتشارات سمت.
طباطبایی، س. 1384. بررسی میزان نشاط و شادابی در دانشآموزان و دبیران متوسطه و پیشدانشگاهی استان سمنان. ادارۀ کل آموزش و پرورش استان سمنان - شورای تحقیقات.
علی‌پور، ا.؛ نوربالا، ا.؛ اژه‌ای، ج.؛ مطیعیان، ح. 1379. «شادکامی و عملکرد ایمنی بدن»، مجلۀ روان شناسی، سال چهارم، ش 3، ص 233-219.
نصوحی، محمد. 1382. بررسی رابطۀ بین میزان شادمانی و عوامل آموزشگاهی دانشآموزان دبیرستانی شهرستان مبارکه(پایاننامۀ کارشناسی ارشد دانشگاه اصفهان).
Argyle, M. 2001. “The Psychology of Happiness”, in: Cheng, H. & Furnham, A., 2002, Personality, Self-esteem, and Demographic Predictions of Happiness and Depression.
Cooper, H.; Okamura, L.; & Gurka, V. 1992. Social Activity and Subjective Well-being Personality and Individual Difference 13(5), 573-583.
Kioslosky, J. L. 2002. “Happiness, How are environment effects our well-being and performance?”, 03/05/1383, from http://www.Clearing house Mwsc.edu. Manuscripts /292 asps.
Mosoconi, J. and Emmett, J. 2003. “Effects of values clarification curriculum on high school students' definitions of success”, 11/05/1383, from http://www.Findarticles.com/p/articles/ mimokoc/is-2-7-/ai-112905221.
Talbott, E. and Fleming, J. 2003. “The role of social contexts and special education in the mental health problems of urban adolescents”, 01/06/1383, from http://www.Findarticles.com /p/articles/ mi-mohof/is-2-37-ai-10017715.
Veenhoven, R. 1993. The Utility of Happiness, Social Indicators Research 20, 254-333.
