تهیه مزومتخلخل کربن فعال مغناطیسی (Fe3O4/AC) از پسماند‌های کنجد به‌عنوان یک جاذب سبز برای حذف پادزیست‌ آزیترومایسین و بهینه‌سازی عامل‌های موثر به کمک طراحی آزمایش

الموضوعات :

محمد حسین فکری ¹ , مریم رضوی مهر ² , سمانه عیسی نژاد محمره ³ , محمد شریف زارعی ⁴

1 - استادیار شیمی فیزیک، گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آیت‌الله بروجردی، بروجرد، ایران.
2 - مدرس شیمی معدنی، گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آیت‌الله بروجردی، بروجرد، ایران
3 - کارشناس ارشد شیمی فیزیک، گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آیت‌الله بروجردی، بروجرد، ایران
4 - استادیار مکانیک، گروه مکانیک، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آیت‌الله بروجردی، بروجرد، ایران

تاريخ الإرسال : 16 السبت , صفر, 1442 تاريخ التأكيد : 30 الثلاثاء , ربيع الثاني, 1442 تاريخ الإصدار : 17 الإثنين , ربيع الثاني, 1443

الکلمات المفتاحية: آزیترومایسین, طراحی آزمایش, دانه کنجد, نانو کربن فعال مغناطیسی, روش سبز,

ملخص المقالة :

در این پژوهش، کربن از پسماند های کنجد استخراج شد و عملیات فعال سازی کربن تهی ه شده، با روی کلرید انجام شد. برای مغناطیسی کردن کربن فعال تهی ه شده، نانو ذره های مغناطیسی Fe3O4 با روش درجا بر کربن فعال بارگذاری شد. کربن فعال مغناطیسی برای حذف پادزیست آزیترومایسین به کارگرفته شد. نتیجه ها نشان داد که کربن فعال مغناطیسی در ابعاد نانو تشکیل شد و اندازه نانوحفره ها در حدود 26 نانومتر بود. سطح ویژه آن 112/23 مترمربع بر گرم بود که عددی مطلوب و قابل قبول است. برای بهینه سازی عوامل موثر در جذب آزیترومایسین بر جاذب کربن فعال مغناطیسی از نرم‌افزار طراحی آزمایش و به کمک روش سطح پاسخ استفاده شد. به کمک روش باکس بنکن تاثیر سه عامل موثر pH، مقدار جاذب و دما بررسی شد که مقدارهای بهینه آن ها به ترتیب ۲، 0/08 گرم و C° 85 به دست آمد. با درنظرگرفتن این مقدارهای بهینه، مقدار جذب پیش بینی شده دارو با جاذب برابر با 99 % بود. در این شرایط بهینه، مقدار جذب دارو به روش تجربی 97/83 % به دست آمد.

المصادر:

[1] Martinez, J.L.; Environ. Pollut. 157, 2893-902, 2009.

[2] Emad, S.E.; Chaudhur, M.; Desalin. 272, 218-24, 2011.

[3] Emad, S.E.; Chaudhuri, M.; Desalin. 256, 43-47, 2010.

[4] Kümmerer, K.; Chemosphere 75, 417-34, 2009.

[5] Emad, S.E.; Chaudhuri, M.; Desalin. 256, 43-47, 2010.

[6] Amsaleg, C.; Laverman, A.M.; Environ. Sci. Pollut. Res. 23, 4000-4012, 2016.

[7] Homem, V.; Santos, L.; J. Environ. Manage. 92, 2304- 47, 2011.

[8] Dashti Khavidaki, H.; Fekri, M.H.; J. Adv. Chem. 11, 3777-3788, 2015.

[9] Razavi Mehr, M.; Fekri, M.H.; Omidali, F.; Eftekhari, N.; Akbari-adergani, B.; J. Chem. Health Risks 9, 75-86, 2019.

[10] Fekri, M.H.; Banimahd Keivani, M.; Razavi Mehr, M.; Akbari-adergani, B.; J.

Mazandaran Univ. Med. Sci. 29, 166-179, 2019.

[11] Shen, S.; Ren, J.; Chen, J.; Lu, X.; Deng, C.; Jiang, X.; J. Chromatogr. A 1218, 4619-26, 2011.

[12] Iram, M.; Guo, C.; Guan, Y.; Ishfaq, A.; Liu, H.; J. Hazard. Mater. 181, 1039-50, 2010.

[13] Qu, S.; Huang, F.; Yu, S.; Chen, G.; Kong, J.; J. Hazard. Mater. 160, 643-47, 2008.

[14] Chegeni, M.; Etemadpour, S.; Fekri, M.H.; Phys. Chem. Res. 9(1), 1-16, 2021.

[14] Burchell, D. T., “Carbon materials for advanced technologies”, Elsevier Science Ltd, 1999.

[15] Ai, L.; Huang, H.; Chen, Z.; Wei, X.; Jiang, J.; Chem. Eng. J. 156, 243-249, 2010.

[16] Yegane Badi, M.; Azari, A.; Pasalari, H.; Esrafili, A.; Farzadki, M.; J. Mol. Liq. 261, 146–154, 2018.