بررسی معیارها و عناصر موثر در طراحی باغ هنر مفهومی- تجریدی با هدف ایجاد قرارگاه های رفتاری
مریم سادات اسکندری
1
(
کارشناس ارشد معماری منظر، واحد پردیس، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران.
)
راما قلمبر دزفولی
2
(
استادیار، گروه شهرسازی، واحد پردیس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
)
الکلمات المفتاحية: هنر, باغ, قرارگاه رفتاری, هنر مفهومی, هنر تجریدی,
ملخص المقالة :
وجود فضاهای جمعی در عصرپسامدرن درجامعه حال حاضرشهری ایران حائز اهمیت است براساس چنین ویژگی، امروزه گسترش مراکز فراغتی و فرهنگی - تفریحی یکی ازاهداف مهم برنامه ریزان مدیریت کلانشهرها است. فضاهای باز شهری و فرهنگی به عنوان بخشی از فضاهای عمومی با طراحی مناسب از طریق شکل گیری قرارگاههای رفتاری، افراد را درون سازمانهای فضایی گوناگون به صورت اختیاری و برای انجام فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی گرد هم میآورند. با توجه به اینکه مفهوم و انتزاع میتواند فرای تنها زیبایی شناسی مخاطب را از نظر ذهنی و ریشه ای به چالش بکشد و ارتباط مخاطب را با اثر و محیط اثر تعامل بخشد.در این پژوهش با هدف یافتن و واکاوی شاخصه هایی موثر جهت طراحی باغ هنر مفهومی- تجریدی با رویکرد ارتقای قرارگاه رفتاری به دنبال پاسخ به سوال اصلی پژوهش است، که چگونه می توان شاخصه هایی جهت طراحی فضای مناسب باغ هنر مفهومی- تجریدی با رویکرد ارتقای قرارگاه رفتاری در محیط ارائه داد؟زبان معماری تعامل گرای امروزی ما می تواند با کاربست الگوهای هنری مطلوب در محیط های طبیعی بواسطه شاخصه های قرارگاه رفتاری، موجب اعتلای حیات فرهنگی، هنری و ارتقای قرارگاه رفتاری گردد و به حفظ و نشر فضاهای پارک شهری خود کمک کند.شیوه تحقیق از نظر روش توصیفی- تحلیلی با ابزار پرسشنامه و از نظر هدف کاربردی است. در این تحقیق به منظور مقایسه معیارها و زیرمعیارها، از روش مقایسه زوجی گروهی استفاده شده است و نظرات ٣٠ نفر از صاحبنظران، کارشناسان و پژوهشگران از طریق پرسشنامه جمعآوری و سپس میانگین هندسی نظرات آنها وارد نرمافزار Expert Choice شده و وزن کلیه معیارها و زیرمعیارها، به دست آمده است.بر اساس نظریات مطرح شده توسط صاحب نظران و بررسی های انجام شده و تحلیل داده ها، میتوان دریافت که با تکیه بر نیازهای سلسله مراتبی انسان که اهم آن با توجه به درجه اهمیت و رتبه بندی به دست امده، تغییر اشیا، رفتار هیجانی آشکار، حل مسئله یا مشکلگشایی، تعامل بین فردی (کلامی و غیرکلامی)، فعالیت حرکتی عمده، قابلیت ارتقا دارند.
_||_