تبیین و سنجش مولفه‌های ارتقا کیفیت فضای شهری در میادین جهان واقعی در مقایسه با جهان موازی
مهدی خاک زند
1
(
دانشیار گروه معماری (منظر) دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
)
کامیاب کیانی
2
(
پژوهشگر دکتری معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران
)
الکلمات المفتاحية: میدان نقش جهان, ارتقا کیفی فضا, میدان عتیق, جهان موازی, دی سنترالند,
ملخص المقالة :
انسان، کاربر اصلی فضای شهری شناخته می‌شود و میادین هر‌شهر چه در‌جهان واقعی و‌چه در‌جهان مجازی، بعنوان قلب تپنده آن شهر هستند که در‌آن مجموعه‌ای از فعالیت‌های اجتماعی، اقتصادی، مذهبی، سیاسی و غیره در‌آن صورت می‌گیرد، موثر بر‌نوع و نحوه ادراک انسان از آن شهر، شناخته می‌شوند. این نوشتار با‌‌هدف تبیین مولفه‌های موثر در ارتقا کیفی فضا‌های شهری و بدست آوردن اصلی‌ترین این مولفه‌ها در‌دو نمونه فضای‌شهری که سال‌ها حیات خود را حفظ کرده‌اند و‌در نهایت سنجش ان در جهان‌موازی دی‌سنترالند جهت شناخت میدان‌های شهری در این‌جهان نگاشته شده است. تحقیق حاضر بدنبال پاسخ به‌مولفه‌های ارتقا‌کیفی حیات فضا‌های باز‌شهری‌و طریقه طبقه‌بندی میدان‌ها در جهان‌موازی‌‌با‌بهره‌گیری از مطالعات اسنادی و کتابخانه‌ای و‌همچنین روش مورد‌پژوهی با‌استخراج مولفه‌های موثر بر‌کیفیت فضای شهری مفاهیم و به تبع آن مقولات اصلی مستخرج در‌طیف وسیعی از‌طریق مطالعات میدانی و پرسشنامه مورد سنجش قرار‌گرفت و نتایج از‌طریق نرم‌افزارSPSS، آزمون فریدمن و روشAHPمورد بررسی قرار گرفت تا در‌نهایت میدان‌های شهری در‌جهان موازی مورد طبقه‌بندی از‌نظر کیفیت قرار بگیرند. نتایج نشان می‌دهد، مولفه‌های ارتقا‌کیفی فضا‌های شهری در دو‌دسته معیارهای کالبدی-فضایی و عملکردی طبقه‌بندی می‌گردد، که معیارهای کالبدی-فضایی به ابعاد و تناسبات، هارمونی و انتظام فضایی و مقیاس انسانی و معیار عملکردی به اختلاط کاربری، فعالیت‌های مناسب و سرزندگی و زندگی اجتماعی طبقه‌بندی می‌شوند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که میدان اصلی جهان دی‌سنترالند (میدان‌پیدایش)نمایشی مناسب از یک میدان ساختار دهنده می‌باشد که بر‌اساس مولفه‌های جهان واقع بصورتی بسیار مطلوب طراحی گشت است از نظر ساختار‌های طراحی شباهت‌های بسیاری در‌میان میدان های جهان موازی و واقعی قرار دارد.
