شبیه‌سازی جنبش نیرومند زمین در زلزله 20 دسامبر 2010 ریگان
الموضوعات : پژوهش های نوین در زمین لرزه
فاطمه شریفی دماوند
1
(کارشناس ارشد ژئوفیزیک-زلزله‌شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
محمدرضا قیطانچی
2
(استاد ژئوفیزیک، مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، تهران، ایران)
الکلمات المفتاحية: زمین‌لرزه ریگان, شبیه‌سازی جنبش نیرومند زمین, روش کاتوره‌ای گسل محدود,
ملخص المقالة :
در این پژوهش، عامل‌های گسل مسبب زمین‌لرزه‌ی 20 دسامبر 2010 ریگان با بزرگی 5/6 = Mw که به وسیله‌ی 23 ایستگاه شتاب‌نگاری SSA-2 ثبت شده است، با شبیه‌سازی جنبش نیرومند زمین به روش کاتوره‌ای گسل محدود تعیین می‌شود. با توجه به توزیع پس‌لرزه‌ها و رابطه‌ی خود تشابهی، صفحه‌ی گسل مسبب به‌صورت 6×12 المان تقسیم شد. نتیجه‌ها شبیه‌سازی شده در هر دو حوزه‌ی فرکانس و زمان با گزارش‌های ثبت شده، مقایسه شد. طول گسل در راستای امتداد حدود 24 کیلومتر و عرض گسل در راستای شیب 12 کیلومتر مشخص شد. محل کانون در المان (5 و 7) تعیین شد. برای گسل مسبب این زمین‌لرزه، مقدار امتداد 36 درجه و شیب 88 درجه برآورد شد که نشان می‌دهد نوع گسل امتداد لغز است. عمق کانون زلزله به‌تقریب 17 کیلومتر است. گسیختگی در المان (5 و 7) از شمال‌شرقی به جنوب‌غربی منتشر شده است. هم‌خوانی خوبی بین طیف فوریه‌ی شبیه‌سازی شده و داده‌های ثبت شده وجود دارد.
[1] Boore, D. M., (2001), “Effects of baseline corrections on displacements and response spectra for several recordings of the 1999 Chi - Chi, Taiwan, earthquake”, Bull. Seismol. Soc. Am., 92, (4), 1199- 1211.
[2] Boore, D., (2003), “Prediction of ground motion using the stochastic method”, Pure Apple Geophysic 2003; 160: 635- 676.
[3] Dehghani, G. A. and Makris, J., (1984), “The gravity field and crustal structure of Iran”, N. Jb. Geol. Palaeont. Abh., 168, 215- 229.
[4] Ghaboussi, J. and Chu-Chieh J., (1998), “New Method of Generating Spectrum Compatible Acclerograms Using Neural Networks”, Earthquake Engng. Struct. Dyn., 27, pp. 377-396.
[5] Hamzeloo, H., (2000), “Seismic Modelling of Fault Rupture for Four Iranian Earthquakes”, Ph. D. Theses, University of Roorkee, India.
[6] Hamzehloo, H., Sinvhal, A., Kamalian, N. and Sinvhal, H., (2000), “A Quantitative Comparison Between Observed and Simulated Strong Ground Motion for the 1978 Tabas (Ms 7.7), Iran, Earthquake”, Third Meeting of Asian Seismological Commission, Tehran, IR. Iran.
[7] Khattri, K. N., (1998), “Simulation of earthquake Strong ground motion for seismic hazard estimation”, National Seminar on recent advances in seismology, Abstract, Deptt. of Mathematic, M. D. university, Rohtak, J. 15-16.
[8] Lee, V. W., Trifunac, M. D., Todorovska, M. I. and Novikova, E. I., (1995), “Empirical equations describing attenuation of the peaks of strong ground motion, in terms of magnitude, distance, path effects and site conditions”. Report No. 95-02, Department of Civil Engineering, University of Southern California, Los Angeles, California, 1995.
[9] Midorikawa, S., (1993), “Semi Empirical Estimation of Peak Ground Acceleration from Large Earthquakes”, Tectonophysics, 218. pp. 287-295.
[10]Mirzaei, N., Mengtan, G. and Yuntai, C., “seismic source regionalization for seismic zoning of Iran: Major seismo tectonic provinces”, J Earthquake pred Res 1998; 7: 465-495.
[11]Motazedian, D. and Atkinson, G. M., )2005(, Stochastic Finite-Fault Modeling Based on a Dynamic Corner Frequency: Bull. Seismol. Soc. Am. 95. 995-1010
[12]Walker, R., Jackson, J.and Baker, C., (2003), “Surface expression of thrust faulting in eastem Iran: source parameters and surface deformation of the 1978 Tabas and 1968 Ferdows earthquake sequences”, Geophy. J. Int., 152, 749-765.
[13]Wells, D. and Coppersmith, K., (1994),“New empirical relationships among magnitude, rupture length,rupture area and surface displacement”, Bull. Seismol. Soc. Am. 84, 974-1002. 9.
[14]Yu, G., Khattri, K. N., Anderson, J. G., Brune, J. N., and Zeng, Y., (1995), “Strong Ground MotionFromthe Uttarkashi Himalaya, India, Earthquake: Comparison of Observations With Synthetics Using the Composite Source Mode”, Bull. Seism. Soc. Am., Vol. 85, No. 1, pp. 31-50.
