کوچ نشینی ایل شاهسون در استان مرکزی
الموضوعات : مطالعات ایلات و عشایر
پیام امیری
1
(
گروه تاریخ/دانشکده علوم انسانی/دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
)
ناصر جدیدی
2
(
گروه تاریخ/دانشکده علوم انسانی/دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
)
الکلمات المفتاحية: عشایر, کوچ نشینی, ایل, شاهسون,
ملخص المقالة :
چکیدهایل شاهسون بغدادی ،یکی از ایلات استان مرکزی است. این ایل از دو شعبه لکو و آرخلو و ۲۹ طایفه و ۲۲۰ تیره و چند صد زیر تیره تشکیل شده است . هسته اولیه ایل بغدادی را نادر شاه در سال ۴۶_ ۱۱۴۵ هجری قمری ، هنگام نبرد با عثمانیان از نواحی مجاور کرکوک به خراسان کوچاند. علت معروفیت این ایل به بغدادای هم از این رو بوده است. بدنه اصلی ایل بغدادی پس از انتقال به خراسان با وقوع قتل نادرشاه به نواحی فارس مهاجرت کرد و پس از مرگ کریم خان زند در اوایل حکومت قاجار در مناطق ساوه ، قزوین، همدان و نواحی مجاور استقرار یافت و رشته کوه خرقان طی حکمی رسمی به عنوان محل سکونت طوایف آن تایید شد . این ایل ، ترک زبان و شیعه مذهب هستند . محدوده ییلاق این عشایر اطراف شهرستان های ساوه و زرندیه در شمال استان مرکزی و قشلاق آنان ارتفاعات شمالی استان همدان است.بررسی ها نشان می‌دهد ساختار اصلی جامعه عشایری استان مرکزی به علت تحولات چند دهه گذشته ،کاملا دگرگون شده و فقط نامی از آن باقی مانده است. از این رو ایل شاهسون بغدادی در استان مرکزی از کوچ نشینی به رمه گردانی روی آورده‌اند و خانواده‌های عشایر دام ها را مشایعت نمی کنند، بلکه ایشان در خانه های ثابت در ییلاق و قشلاق زندگی می‌کنند و چوپان ها دام ها را حرکت می دهند.
_||_
