پهنه بندی خطر ناپایداری دامنه ها در تاقدیس کنگان به روش آنبالاگان

الموضوعات :

ابراهیم باقری مهرورز ¹ , Ali Uromeihy ² , Mohammad Reza Nikudel ³

1 - گروه زمین شناسی مهندسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه تربیت مدرس تهران، تهران، ایران
2 - Faculty of Basic Sciences,Tarbiat Modarres University, Tehran, Iran
3 - Department of Engineering Geology, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran

تاريخ الإرسال : 04 الإثنين , صفر, 1442 تاريخ التأكيد : 04 الإثنين , صفر, 1442 تاريخ الإصدار : 10 السبت , شعبان, 1430

الکلمات المفتاحية: پهنه بندی, ناپایداری دامنه ها, تاقدیس کنگان, روش آنبالاگان,

ملخص المقالة :

پیش بینی و جلوگیری از وقوع خطرات زمین شناسی در مسیر توسعهی تأسیسات استخراج و انتقال گاز در تاقدیس کنگان با بیش از 30 حلقه چاه در استان بوشهر از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. در این تحقیق پهنه بندی خطر ناپایداری دامنهها به کمک عواملی مانند لیتولوژی، درج هی شیب، ناپیوستگی های ساختاری، ارتفاع دامنه ها، هیدروژئولوژی، کاربری و پوشش گیاهی زمین مطابق روش آنبالاگان صورت گرفت. چهار پهنه با عنوان خطر نسبی کم، متوسط، بالا و بسیار بالا در قسمت میانی تاقدیس کنگان شناسایی شدند. بیشتر سطح منطقهی مورد مطالعه در پهنه های با خطر متوسط و خطر بالا با پوشش سطحی 42 و 49 درصد قرار می گیرد. پهنه های با خطر کم و خطر بسیار بالا فقط 5/2 و 5/6 درصد از سطح منطقهی مورد مطالعه را پوشش می دهد. سازندهای پابده، گورپی و نیز نهشته های عهد حاضر با 47 % از پوشش سطحی منطقه، جزء مناطق با بیشترین خطر ناپایداری هستند.