پهنه بندی خطر وقوع زمین لغزش بر روی جاده تهران -چالوس و بزرگراه در دست احداث
الموضوعات :
آرش متشرعی
1
(
گروه زمین شناسی، دانشکدهی علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس، چالوس، ایران
)
جعفر قمی
2
(
گروه زمین شناسی، دانشکدهی علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس، چالوس، ایران
)
اکرم افتخاری
3
(
گروه نقشه برداری، دانشکده فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
)
بهروز پوزش
4
(
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، شاهرود، ایران
)
مهدی شاهماری
5
(
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس، چالوس، ایران
)
الکلمات المفتاحية: توپوگرافی, پوشش گیاهی, البرز, آزیموت,
ملخص المقالة :
جاده توریستی چالوس، یکی از مهمترین راههای ارتباطی میان استانهای تهران، البرز و شرق استان مازندران میباشد. این جاده یکی از پر ترددترین مسیرهای داخلی کشور است. احداث بزرگراه در حال ساخت تهران- چالوس، بار ترافیکی این مسیر را کاهش خواهد داد. احتمال وقوع زمین لغزش بر روی این جادهها به دلیل عبور از میان رشته کو ههای البرز افزایش می یابد. از اینرو بررسی خطر زمین لغزش بر روی قسمتهای مختلف جاده و بزرگراه، از اهمیت بالایی برخوردار است. روند تعیین خطر زمین لغزش جاده و بزرگراه شامل دو مرحله میباشد. در مرحله اول، پهنهبندی خطر زمین لغزش بر روی دامنههای کناری جاده چالوس و بزرگراه و در حوزه رودخانه چالوس صورت گرفت. برای تهیه نقشه پهنهبندی عواملی از قبیل توپوگرافی، زمین شناسی، گسلها، هیدرولوژی و پوشش گیاهی در نظر گرفته شد. در مرحله دوم، برای تعیین خطر بر روی جاده و بزرگراه، عواملی مانند آزیموت شیب بیشینه، فاصله جاده از خاکریزهای کناری و مساحت مؤثر دامنهها در نظر گرفته شد. جاده و بزرگراه از نظر وقوع زمین لغزش، در 4 کلاس بسیار خطرناک، خطرناک، خطر متوسط و بیخطر طبقه بندی شدند. طبق نتایج بدست آمده، از کل طول جاده در منطقه مورد مطالعه که 66 کیلومتر است، 16 درصد دارای خطر بسیار زیاد و 42 درصد، دارای خطر زیاد برای وقوع زمین لغزش میباشد. همچنین از 17 کیلومتر طول بزرگراه در حال ساخت، 12 درصد دارای خطر خیلی زیاد و 33 درصد دارای خطر زیاد برای وقوع زمین لغزش میباشد.
