ارزیابی پتانسیل روانگرایی شهر کرمان بر اساس آزمایش نفوذ استاندارد (SPT)
الموضوعات :
عباس کنگی
1
(گروه زمین شناسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شاهرود، شاهرود، ایران)
داود خطیبی
2
(گروه زمین شناسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شاهرود، شاهرود، ایران)
الکلمات المفتاحية: افق ماسه ای, چاه های جذبی, سطح آب زیرزمینی شهری, بارگذاری لرزه ای,
ملخص المقالة :
شهر کویری کرمان، بر روی یک افق ماس های با منشاء بادی به ضخامت 10 متر بنا شده است. در زیر این افق ماسه ای، خاک های رسی و سیلتی غیرقابل نفوذ قرار گرفته اند. در طی دو دهه اخیر، افزایش جمعیت شهر کرمان و استفاده از چاه های جذبی جهت دفع فاضلاب خانگی، باعث بالا آمدن سطح آب زیرزمینی شهری شده است. در بخش مرکزی شهر نیز سطح آب زیرزمینی به عمق 3 متری رسیده است. این شرایط علاوه بر ایجاد مشکلات زیست محیطی باعث اشباع اف قهای ماسه بادی نیز شده است. این خاک های ماسه ای با عدد اس پی تی (SPT) پایین در شرایط اشباع دارای پتانسیل روانگرایی بالایی هستند. آنالیزهای انجام شده، بیانگر آن است که ضریب ایمنی حاصل از روانگرایی در بخش مرکزی شهر در شرایط بارگذاری لرز های کمتر از یک بوده و در نتیجه روانگرا خواهند شد. بنابراین، با در نظر گرفتن پتانسیل بالای لرزه خیزی شهر کرمان، این احتمال وجود دارد که در صورت وقوع زمین لرزه ای نیرومند، پدیده روانگرایی، خسارات بسیاری را به ساختمان ها و بناهای تاریخی شهر کرمان وارد نماید.
