راهکارهای توسعه گردشگری روستایی در بخش کوهپایه ای گیلان
الموضوعات :روشن بابایی همتی 1 , نصراله مولائی هشجین 2
1 - دانش آموخته دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران
2 - استاد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت، گروه جغرافیا، رشت، ایران
الکلمات المفتاحية: گردشگری روستایی, توسعه روستایی, استان گیلان, بخش کوهپایه ای,
ملخص المقالة :
در این تحقیق سعی شده تا گردشگری به عنوان ابزاری برای رشد و پیشرفت روستاها به منظور دستیابی به توسعه گردشگری روستایی وتوسعه روستایی مدنظر قرار گیرد. آن چه که به ارتباط میان گردشگری روستایی و توسعه پایدار روستایی قوت می‌بخشد تعامل این دو مقوله در چهار چوب فضاهایی است که انواع تیپ‌های گردشگری روستایی را به وجود می‌آورد، گردشگری مزرعه‌ای، باغی، تاریخی، انسانی و طبیعی خود می توانند عاملی برای جذب گردشگران در این مقوله باشند. تدوین شناسنامه توریستی برای روستاها از حیث هدف جنبه کاربردی پژوهش حاضر را در چهار چوب روش شناسی توصیفی - تحلیلی تبیین می‌کند.در نتیجه مجموعه راهکارهایی که در بخش کوهپایه ای استان گیلان ارایه می گرددبا توجه به مباحث توسعه گردشگری روستایی بیان خواهد شد.
1. اردستانی، محسن،1381، توسعه روستایی درایران با توجه به زمینههای مساعد گردشگری (مطالعه موردی: ماسوله) ،رساله دکتری جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشگاه تهران.
2. جولیاشارپلی، ریچارد، 1380، گردشگری روستایی، ترجمه رحمتاله منشیزاده و فاطمه نصیری، نشر منشی.
3. دیبایی، پرویز، 1371، شناخت جهانگردی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
4. رضوانی، علی اصغر، 1379، جغرافیا و صنعت توریسم، دانشگاه پیام نور، تهران.
5. رضوانی، محمدرضا، 1382، تحلیل روند ایجاد و گسترش خانههای دوم در نواحی روستایی (مطالعه موردی: نواحی روستایی شمال تهران)، مجله پژوهشهای جغرافیایی، مؤسسه جغرافیا، دانشگاه تهران، شماره 45.
6. سازمان مدیریت و برنامهریزی استان گیلان، 1380، آمارنامه کشاورزی استان گیلان، واحد GIS.
7. سازمان جهانی جهانگردی، 1379، برنامهریزی ملی و منطقهای جهانگردی، ترجمه دکتر محمود عبداالله زاده، انتشارات فرهنگ و مدیریت.
8. شریف زاده، ابولقاسم، 1381، توسعه پایدار توریسم روستایی، جهاد، شماره 25.
9. کردوانی، پرویز، 1388، اکوسیستمهای طبیعی، جلد اول (عمومی)، دانشگاه تهران.
10. محلاتی، صلاح الدین،1380، درآمدی بر جهانگردی، دانشگاه شهید بهشتی.
11. مرکز آمار ایران، 1385، نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن استان گیلان.
12. منشیزاده، رحمت اله، 1376، جهانگردی، انتشارات مسعی.
13. مرادنژادی، همایون و شیرزاد نظری، 1382، توریسم و توسعه روستایی در ایران، مجله جهاد، شماره 256.
14. معصومیراد، رضا، 1387، توریسم گیلان، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، رشته جامعه شناسی، استاد راهنما: فاروق خارابی.
15. مولائی هشجین، نصراله و ملکپور هشجین، سهیلا ، 1384، قابلیتها و جاذبههای توریسم روستایی - عشایری در ناحیه تالش، مجله محیط زیست، پژوهشکده محیط زیست جهاد دانشگاهی.
16. مولائی هشجین، نصرا..، 1386، اکوتوریسم و توسعه در کنار عملکرد مسلط جزایر خارک و خارکو، مجموعه مقالات همایش منطقهای جغرافیا، گردشگری و توسعه پایدار،دانشگاه آزاد اسلامی اسلام شهر.
17. مولائی هشجین، نصرا..، 1385، چشماندار جغرافیایی (مفاهیم،تعاریف و تقسیمات)، فصل نامه چشماندار جغرافیایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت سال اول، شماره اول.
18. Aronsson,Lars.,1994, Sustainable tourism System, Exampel of Sustainable Rural tourism in Sweden",in Bramwell & B.Lane(Eds), Rural tourism and Sustainable Rural development, Celevedon, Channel,View publication,1994, p.77.
19. Embacher H., 2005., Marketing for Agritourism in Austria, Strategy andRealisation in a Highly Developed Tourist Destination. J. Sustain.Tour., p: 61.
20. Holland, S.M., Ditton, R.B. and Graefe, A.R., 2003, An ecotourism perspective of billfish fisheries,Journal of Sustainable Tourism6(2):7.
21. Sharply, R & rhchard., 1997, Rural torism an introduction, PN.4.
22. Sharply .R., 2002, rural torism and the challenge of torism.
World travel and tourism council, 2001, TSA Reasearch،Year., 2001،23. Ssumary & Highlights
24. Wood, M.E., 1998, New Directions in the Ecotourism Industry, In: Lindberg, K., Epler Wood, M.and Engeldrum, D. (eds) Ecotourism: a guide for planners and managers Volume 2. The EcotourismSociety: North Bennington, Vermont, p. 8.
_||_