تحلیل موانع و مشکلات مدیریتی- سیاستی پیش روی صنعت چای در استان گیلان
الموضوعات :
محمدصادق الهیاری
1
(استادیاردانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت،گروه مدیریت کشاورزی، رشت، ایران)
حبیب اله رضادوست
2
(کارشناس ارشد مدیریت کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ابهر، ابهر، ایران)
شقایق خیری
3
(کارشناس ارشد مدیریت کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ابهر، ابهر، ایران)
سیدعلی نورحسینی نیاکی
4
(باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت، رشت، ایران)
الکلمات المفتاحية: استان گیلان, صنعت چای, مسائل سیاستی - مدیریتی, چایکاران, بازرگانان, کارشناسان,
ملخص المقالة :
به منظور بررسی و شناسایی مهمترین مسائل و مشکلات سیاستی - مدیریتی پیش روی صنعت چای در استان گیلان مطالعه ای در سال 1389 صورت گرفت. در این راستا از روش دلفی استفاده شد که در پژوهش حاضر تعداد اعضاء شرکت کننده جمعاً 54 نفر (کشاورزان 15 نفر، کارخانه داران 12 نفر، بازرگانان 11 نفر و کارشناسان 16 نفر) انتخاب شدند. نتایج نشان داد که مسائل سیاستی- مدیریتی همچون وجود مافیای قدرت و ثروت درامر واردات بی رویه چای قاچاق، انباشت چای های سنواتی، عدم نظارت دقیق دولت در امر تولید و بازرگانی چای، عدم اتخاذ راهبرد پایدار و بلند مدت و اتخاذ سیاست های بی ثبات، مقطعی و کوتاه مدت برای محصول چای، نبود مدیریت و برنامه ریزی صحیح در تولید، صنعت و بازرگانی چای، عدم نگاه سیستمی دولت به صنعت چای، برخورد انفعالی با مسائل و مشکلات چای، دخالت غیراصولی صاحبان قدرت درپست های دولتی و فشار آنها در امر خرید برگ سبز چای، ضعف بخش آموزش، ترویج در صنعت چای کشور و بی توجهی دولت در امر به زراعی و به نژادی باغات چای و رهاسازی باغات چای بدلیل سیاست گذاری های نادرست بعد از طرح اصلاح ساختار چای از موارد بسیار مهمی بودند که عدم توفیق صنعت چای را به همراه داشتند.
