چالش ها و راهبردهای مدیریت یکپارچه و توسعه پایدار حریم شهر احمدآباد مستوفی
الموضوعات : Urban and Regional Planning Studies
1 - استادیارگروه جغرافیاوبرنامه‌ریزی شهری،واحداسلامشهر،دانشگاه آزاد اسلامی،اسلامشهر،ایران
2 - استادگروه جغرافیا، واحد علوم و تحقیقات ،دانشگاه آزاد اسلامی،تهران،ایران
الکلمات المفتاحية: مدیریت یکپارچه , توسعه پایدار حریم, شهر احمدآباد مستوفی,
ملخص المقالة :
حریم شهری در هدایت وکنترل توسعه شهرها ازاهیت زیادی برخورداراست و مدیریت حریم ازمهمترین چالشهای پیش رو درتحقق صیانت و توسعه پایدار آن است.تحقق راهبردصیانت و توسعه پایدار حریم منوط به برپایی مدیریت یکپارچه حریم میباشد. هدف پژوهش حاضر بررسی چالشها و راهبردهای مدیریت یکپارچه حریم شهراحمدآبادمستوفی می باشد. این مقاله به روش توصیفی - تحلیلی تدوین شده و در تبیین شاخص‌های تأثیرگذار و تأثیرپذیر مدیریت یکپارچه حریم از روش MIC MAC استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش SWOT و با استفاده ازنظرات کارشناسان و خبرگان مدیریت شهری نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید مدیریت یکپارچه و توسعه پایدارحریم شهر احمدآباد مستوفی استخراج شده است. جامعه آماری این پژوهش 40 نفر که ازاین میان کارشناسان اداره کل حریم و مابقی صاحب نظران، خبرگان و متخصصان در پژوهش میباشند. ماتریس براساس شاخص‌های آماری با دو بار چرخش داده‌ای از مطلوبیت و بهینه شدگی 100 درصد برخوردار بوده که حاکی از روایی بالای پرسشنامه و پاسخ‌های آن است و آنچه از وضعیت صفحه پرا کندگی عوامل مؤثر مدیریت یکپارچه حریم شهراحمدآباد مستوفی می‌توان فهمید، وضعیت ناپایداری سیستم است براساس ماتریس عوامل زیست محیطی، اقتصادی، مدیریتی - ضوابط وکالبدی بیشترین ارزش گذاری بدست آمده به راهبرد تهاجمی میباشد. نتایج تحقیق بیانگراین است که شاخص‌های تأثیرگذار مدیریت یکپارچه حریم در توسعه پایدار حریم شهر احمدآباد مستوفی، به ترتیب عبارتند از: کانون رهبری فراسازمانی، هماهنگی و تعامل بین سازمانها، مشارکت سازمانها و شهروندان، کارایی و اثربخشی و شفافیت و پاسخگویی میباشند/ شاخص‌های تأثیرپذیر تأثیرگذار مدیریت یکپارچه حریم در توسعه پایدارحریم شهر احمدآباد مستوفی، به ترتیب عبارتند از: پایداری اقتصادی، پایداری زیست محیطی میباشند/همینطور بر اساس ماتریس عوامل زیست محیطی، اقتصادی، مدیریتی -ضوابط وکالبدی بیشترین ارزشگذاری بدست آمده به راهبرد تهاجمی (SO)با کسب امتیاز 75/11 میباشد.
اسدبیگی، حمید. (1394). ضرورت توسعه میان افزا در مدیریت زمین پایدار در حریم شهر تهران. دوماهنامه شهرنگار، 72، 64-50.
اسدی، ایرج و برکپور، ناصر. (1390). مدیریت و حکمروایی شهری. تهران: انتشارات دانشگاه هنر.
اکبری، مجید؛ سرور، رحیم؛ سبحانی، نوبخت و موسوی نور، سید علی. (1396). کاربست مدل Meta-SWOT در برنامه‌ریزی و مدیریت صیانت و توسعه پایدار حریم کلان‌شهرها (مطالعه موردی: حریم پهنه جنوبی کلان‌شهر تهران). مجلس و راهبرد، 24(91)، 100-66.
انوری، نعمت الله و دریاباری، سیدجمالدین. (1397). بررسی مسائل مدیریتی حریم کلان‌شهر تهران در ارتباط با روند فعلی و آتی تحولات کالبدی و جمعیتی. نگرش¬های نو در جغرافیای انسانی، 2(10)، 238-215. dor: 20.1001.1.66972251.1397.10.2.24
بنا، مرتضی؛ سرور، رحیم و قربانی¬نژاد، ریباز . (1398). چالش¬ها و راهبردهای نهادی مدیریت و توسعه پایدار حریم تهران. فصلنامه جغرافیا (برنامه ریزی منطقه ای)، 9(36)، 213-195. dor:20.1001.1.22286462.1398.9.4.35.5
بشیری، عباس؛ براتی، علی اکبر و پوررحیم، مریم. (1390). شرایط فنی و ضوابط قانونی انواع حریم در حقوق کاربردی ایران، تهران: انتشارات جاودانه.
خلیجی، محمد علی؛ سرور، رحیم و سعیده زرآبادی، زهرا سادات. (1397). تحلیلی بر انواع تفرق‌ها و میزان اثرگذاری آنها بر تحقق مدیریت یکپارچه حریم پایتخت. مطالعات برنامه ریزی سکونتگاههای انسانی، 13(2)، 303-283.
سرور، رحیم. (1394). مدیریت حفاظت و توسعه پایدار شهر تهران از طریق طرح‌های توسعه گردشگری استراتژیک (مورد مطالعه: منطقه 15 تهران). فصلنامه مطالعات برنامه‌ریزی سکونتگاههای انسانی، 13(2)،
هادیزاده بزاز، مریم. (۱۳۹۹). مدیریت زمین شهرها، اصول اساسی در کاهش مشکلات شهری (مطالعه موردی مشهد). هفت شهر، ۴۴، 17-6.
Ben Amer, S. (2014). Scenario Modelling as a Tool for Planning Sustainable Urban Energy Systems. Journal Urban Futures-Squaring Circles: Europe, China and the World in 2050, Lisbon, Pourtugal.
Chakrabarty, B. K. (2001). Urban Management; Concepts, Principles. Techniques & Cities, 18(5), 331-345.
Figueroa, E., & Rotarou, E.L. (2012). Sustainable Development or Eco-Collapse: Lessons for Tourism and Development from Easter Island. Sustainability, 4(11), 1- 22.
Hadizadeh Bazaz, M. (2020). Land Management of Cities Basic Principles in Reducing Urban Problems Studied in Mashhad, Haft Shahr, No.44, 6-17. https://www.magiran.com/p1556450 [In Persian]
Haqi, F. I. (2016). Sustainable Urban Development and Social Sustainability in the Urban Context. EMARA: Indonesian Journal of Architecture, 2(1), 21-26.
Jiang, L., Deng, X., & Seto, K.C. (2013). the impact of urban expansion on agricultur Land use intensity in China, Land Use Policy , 35(1), 33–39. doi:10.1016/j.landusepol.2013.04.011
Khaliji, M, A., Sarvar, R., & Zarabadi, Z, S. (2015). Analysis of the types of divisions and their effectiveness in achieving integrated management of the capital. Scientific and Research Quarterly Journal of Human Settlement Planning Studies, 13(2), 283-303. [In Persian]
Liesbetvan, Z. (2016). Privacy concerns in smart cities. Government Information Quarterly, 33(3), 472-480. doi:10.1016/j.giq.2016.06.004
Rusmarsidik, T. (2000). Models of urban governance for bandung metropolitian area in Indonesia,University of Canberra, Centre for Developing Cities.
Sarvar, R. (2015). Management of conservation and sustainable development of Tehran through strategic tourism development plans (Case of Tehran 15th district). Quarterly Journal of Human Settlement Planning Studies, 13(2), [In Persian]
Ying Ying, Y, S., & Wu, X. (2005). Empirical analysis of urban management and public services in Chinese cities. International Conference on Services Systems and Services Management, China.
Zhang. X., Wu. Y., & Shen, L. (2011). an evaluation framework for the sustainabilit urban land use: A study of capital cities and municipalities in China. Habita International, 35(1), 141- 149.
doi:10.1016/j.habitatint.2010.06.006
References
Akbai, M., Sarvar, R., Sobhani, N., & Mousavi Nour, S. A. (2017). Applying Meta-SWOT Model in Planning and Management of sustainable Development and Protection of Metropolises (Case Study: Southern Area (Buffer Zone) of Tehran Metropolis). Majlis and Rahbord, 24(91), 66-100. [In Persian]
Anvari, N., Daryabari, S, J. (2018). A Study of Management Issues in Tehran Metropolitan Area in Relation to Current and Future Physical and Population Developments. Quarterly Journal of Attitude and Humanities, 9(2), 215-238. dor: 20.1001.1.66972251.1397.10.2.24 [In Persian]
Asadi, I., & Bargpour, N. (2009). Urban Management and Governance. Vice Chancellor of the University of Art. [In Persian]
Asadbeigi, H (2015) The need for development between management and sustainable development in Tehran, Shahrnegar bimonthly, No. 72, 50-64. [In Persian]
Bana, M., Sarvar, R., Ghorbaninejad, R. (2019). Challenges and Institutional Strategies of Tehran Privacy Management, Geography (Regional Planning) Quarterly, 9(36), 195-213.
dor:20.1001.1.22286462.1398.9.4.35.5 [In Persian]
Bashiri, A, Barati, A, A., & Pourrahim, M. (2011). Technical conditions and legal regulations of various types of privacy in Iranian applied law, Tehran: Javedaneh Pablication. [In Persian]
Ben Amer, S. (2014). Scenario Modelling as a Tool for Planning Sustainable Urban Energy Systems. Journal Urban Futures-Squaring Circles: Europe, China and the World in 2050, Lisbon, Pourtugal.
Chakrabarty, B. K. (2001). Urban Management; Concepts, Principles. Techniques & Cities, 18(5), 331-345.
Figueroa, E., & Rotarou, E.L. (2012). Sustainable Development or Eco-Collapse: Lessons for Tourism and Development from Easter Island. Sustainability, 4(11), 1- 22.
Hadizadeh Bazaz, M. (2020). Land Management of Cities Basic Principles in Reducing Urban Problems Studied in Mashhad, Haft Shahr, No.44 https://www.magiran.com/p1556450 [In Persian]
Haqi, F. I. (2016). Sustainable Urban Development and Social Sustainability in the Urban Context. EMARA: Indonesian Journal of Architecture, 2(1), 21-26.
Jiang, L., Deng, X., & Seto, K.C. (2013). the impact of urban expansion on agricultur Land use intensity in China, Land Use Policy , 35(1), 33–39 . doi:10.1016/j.landusepol.2013.04.011
Khaliji, M, A., Sarvar, R., & Zarabadi, Z, S. (2015). Analysis of the types of divisions and their effectiveness in achieving integrated management of the capital. Scientific and Research Quarterly Journal of Human Settlement Planning Studies, 13(2), 283-303. [In Persian]
Liesbetvan, Z. (2016). Privacy concerns in smart cities. Government Information Quarterly, 33(3), 472-480. doi:10.1016/j.giq.2016.06.004
Rusmarsidik, T. (2000). Models of urban governance for bandung metropolitian area in Indonesia,University of Canberra, Centre for Developing Cities.
Sarvar, R. (2015). Management of conservation and sustainable development of Tehran through strategic tourism development plans (Case of Tehran 15th district). Quarterly Journal of Human Settlement Planning Studies, 13(2), [In Persian]
Ying Ying, Y, S., & Wu, X. (2005). Empirical analysis of urban management and public services in Chinese cities. International Conference on Services Systems and Services Management, China.
Zhang. X., Wu. Y., & Shen, L. (2011). an evaluation framework for the sustainabilit urban land use: A study of capital cities and municipalities in China. Habita International, 35(1), 141- 149.
doi:10.1016/j.habitatint.2010.06.006
