ارزیابی طرح تفصیلی شهر اردبیل بر اساس روش تلفیقی
الموضوعات :محمد حسن یزدانی 1 , فاطمه زادولی 2
1 - استادگروه جغرافیا، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
2 - پژوهشگر پسادکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
الکلمات المفتاحية: اردبیل, طرح تفصیلی, روش تلفیقی, مدل PESTLE, حداقل مربعات جزئی(PLS),
ملخص المقالة :
مقدمه: امروزه طرح‌های توسعه‌ی شهری متعددی در راستای غلبه بر مشکلات و دست‌یابی به توسعه و پایداری شهرها تهیه و اجرا می‌گردد. طرح‌هایی که به نظر در محتوا و اجرا دارای مشکلات متعددی هستند و ضروری است با ارزیابی کمی-کیفی و شناسایی نقاط ضعف این طرح‌ها به ارائه‌ی طرح‌هایی واقع‌گرایانه، منعطف و اجرایی مبادرت نمود. هدف پژوهش: هدف پژوهش حاضر، ارزیابی طرح تفصیلی شهر اردبیل بر اساس روش تلفیقی است.روش شناسی تحقیق: پژوهش حاضر از نوع کاربری و به روش توصیفی ـ تحلیلی است. جامعه آماری این پژوهش 10نفر از کارشناسان و مدیران مناطق شهری اردبیل و همچنین اعضای شورای این شهر است که با استفاده از روش گلوله برفی انتخاب شده‌اند. روش اصلی این پژوهش تلفیق روش فرایند تهیه و اجرای برنامه و طرح/فرایند/نتایج است که در راستای آن از مدل‌های PLS و SSIMو PESTLE استفاده شده است.قلمرو جغرافیایی پژوهش: قلمرو جغرافیایی این پژوهش شهر اردبیل است. یافته‌ها و بحث: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که در معیار انطباق ضعف مدیریتی، عدم سازماندهی صحیح و عدم تخصیص بودجه کافی توسط دولت از دلایل عدم تحقق سرانه کاربریها است.در معیار انسجام درونی ایجاد پارکینگ در میادین مرکزی شهر و در اطراف منطقه مرکزی شهر بیشترین تاثیر و جلوگیری از رشد افقی شهر کمترین تاثیر را دارد. در معیار ارتباط هم اهداف بیست‌گانه طرح بیشتر در راستای اهداف جمعیتی و اجتماعی بوده و بخشی از آن به سوءمدیریت مربوط است. در معیار انسجام بیرونی با توجه به تحقیقات انجام شده اکثر تراکم‌های پیشنهادی محقق نشده است. معیار منابع مالی و انسانی نیز با توجه به شرایط ناپایدار اقتصادی شهرداری اردبیل، موفق نبوده است. عدم موفقیت معیار مشارکت در اجرای طرح و برنامه‌ریزی به علت اعتقاد برخی متخصصان به عدم دخالت مردم در طرح به دلیل نداشتن تخصص و مهارت علمی است. در ارتباط با معیار کاربست برنامه می‌توان گفت که این معیار به هیچ عنوان محقق نشده است و معضلات سیما و منظر شهری اردبیل از پیامد‌های آن بوده است. نتایج: نتایج تحقیق کمبود قدرت مدیریتی را در طی تهیه و اجرای طرح تفصیلی نشان می‌دهد.
Alexander, E. R., & Faludi, A. (1989). Planning and plan implementation: notes on evaluation criteria. Environment and Planning B: Planning and Design, 16(2), 127-140.
Ali Akbari, I., Rahnamaei, M., & Ebrahimi Bozani, M. (2013), A Methodological Study of Urban Development Plans in Iran. Geography (Scientific-Research Quarterly of the Iranian Geographical Association), 1(37), 114-97. (in Persian)
Aminzade, B., & Roodaki, S. (2017). An Integrated Method for Assessments of Detailed Plans by Using Plan Process Result(PPR) and Process Policy-Plan/ProgramImplementation(PPIP), (Case Study: Region 6 of Shiraz Detailed Plan). Hoviat Shahr, 11(29), 29-42. (in Persian)
Berke, P., Backhurst, M., Day, M., Ericksen, N., Laurian, L., Crawford, J., & Dixon, J. (2006). What makes plan implementation successful? An evaluation of local plans and implementation practices in New Zealand. Environment and Planning B: Planning and Design, 33(4), 581-600.
Bloomberg (2012). SWOT, PESTEL, Porter’s 5 Forces and Value Chain.1-16. merican Planning Association, 69(1), 33-49. http://cfcdn.ivoryresearch.com/wp-content/uploads/2013/04/Bloomberg-Business-sample1 .pdf.
Bozorgmehr, N., Habibi, M., & Barakpour, N. (2013). Evaluation of the proposed development plan of Karaj city based on the smart growth approach. Bi-Quarterly Journal of the University of Architecture and Urban Planning, 11, 131-154. (in Persian)
Denga, Y. (2018). Chuanzhun Sund, Effects of urban planning in guiding urban growth: Evidence from Shenzhen, China, Cities, 83, 118–128.
Faludi, A. (2000). The performance of spatial planning. Planning practice and Research, 15(4), 299-318.
Garcia, P. (2010). Urban sprawl and travel to work: the case of the metropolitan area of Madrid. Journal of Transport Geography, 18,197-213.
Högström, J., Balfors, B., & Hammer, M. (2019). The role of small-scale planning projects in urban development: A case study in the metropolitan Stockholm region, Sweden. Land Use Policy, 84, 294–304.
Isoherranen, V. (2012). Strategic analysis frameworks for strategic orientation and focus. university of oulu, oulu 2012.
Jones, G., & Hill, C. (2013). Strategic management theory: an integrated approach.
Maciocco, G. (2010). Spatial Planning and Urban Development. Critical Perspectives, 10, 241- 246.
MaghsoodiTilaki, M. J. & Hedayati, M. (2015). Exploring barriers to the implementation of city development strategies (CDS) in Iranian cities: a qualitative debate. Journal of Place Management and Development, 8(2), 123-141.
Maleki, S., Amanpour, S. & Zadoli, S. (2017), Spatial organization and expansion of informal settlements in Tabriz metropolis, Quarterly Journal of Urban Planning Geographical Research, 5(1), 124-107. (in Persian)
Mastop, H., & Needham, B. (1997). Performancestudies in spatial planning: the state of the art. Environment and planning B: planning and design, 24(6), 881-888.
McFarlane, C. (2011). Assemblage and critical urbanism. City. 15(2), 204–24.
Mersal, A. (2016). Sustainable Urban Futures: Environmental Planning for Sustainable Urban Development. Procedia Environmental Sciences, 34, 49-61.
National Assembly .(1974). Law on changing the name of the Ministry of Development and Housing to the Ministry of Housing and Urban Development. (in Persian)
Noruzi, H., & Mahdavifar, E. (2015). Research Method with Dissertation Approach for Management Students. Tehran: Mehraban Publishing Institute. (in Persian)
Oliveira, V., & Pinho, P. (2010). Measuring success in planning, Developing and Testing a Methodology for Planning Evaluation. Portuguese foundation for science and technology, Lisbon.
Peter, L, L., & Yang, Y .(2019). Plans and the way towards a sustainable city: Dar esSalaam, Tanzania, Frontiers of Architectural Research. Availableonlineat www.sciencedirect.com. https://doi.org/10.1016 /j.foar.2019.01.008, Pp 1-19.
Poorahmad, A., Hatami Nejad, H., & Hosseini, H. (2006). Pathology of Urban Development Plans in the Country. Geographical Research, 167 – 180. (in Persian)
Saeednia, A. (2004). Green Book of Municipal Guides. Volume 5 Urban Design in Iran Publications of the Organization of Municipalities and Rural Affairs. (in Persian)
Sharifi, A., Chiba, Y., Okamoto, K., Yokoyama, S. & Murayama, A. (2014). Can master planning control and regulate urban growth in Vientiane, Laos? Landscape and Urban Planning, 1-13
Sharmand Consulting Engineers .(1999). Methods of Implementing Urban Development Plans. Center for Urban Planning Studies of the Ministry of Interior, Tehran. (in Persian)
Tabibian, M., & Asudeh, A. (2014). Application of Results Process Design (PPR) method in evaluating urban plans. Urban environment, 4, 50-35. (in Persian)
Wu, J. G., Jenerette, G. D., Buyantuyev, A., & Redman, C. L. (2011). Quantifying spatiotemporal patterns of urbanization: The case of the two fastest growing metropolitan regions in the United States. Ecological Complexity, 8 (1),1–8.
Zhang, X., Yuzhe Wu, Y., Skitmore, M., & Jiang, S .(2015). Sustainable infrastructure projects in balancing urbanerural development: towards the goal of efficiency and equity. Journal of Cleaner Production, 107, 445-454.
