عوامل ابهام معنایی در شعر طالبآملی
الموضوعات :
1 - دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران
الکلمات المفتاحية: سبک هندی, طالب آملی, ابهام شعری,
ملخص المقالة :
طالب آملی یکی از برجسته ترین شاعران طرز تازه است که در میانة دو جریان اصلی سبک هندی قرار دارد. هنجارگریزی های ابهام آفرین شعر طالب را باید سرآغاز شکلگیری طرز خیال دانست. از آنجا که غالب ابهامات شعری سبک هندی حاصل دست کاریهای زبانی و هنجارگریزی های معنایی است که از رهگذر تلاش در کشف روابط تازه و نازک ادایی حاصل میشود، با ابهامات شعری شاعرانی چون حافظ و مولانا رابطة عکس دارد؛ چرا که ابهامات شعری این شاعران بیشتر به خاطر فضای شعری و عظمت و بیکرانگی معنایی است که از آن سخن می گویند. در این مقاله در صدد برآمدیم تا با تأکید بر عامل ادبی، عوامل تکنیکی ابهام آفرین شعر طالب را بررسی کنیم.
1- آملی، طالب .(بی تا). کلیات اشعار، به اهتمام و تصحیح و تحشیه طاهری شهاب، تهران: سنایی.
2- حسنپور آلاشتی، حسین .(1384). طرز تازه (سبکشناسی غزل سبک هندی)، تهران: سخن.
3- خان آرزو، سراجالدین علی .(1974). داد سخن، تصحیح سید محمد اکرم «اکرام»، راولپندی: انجمن تحقیقات ایران و پاکستان.
4- -------------------- .(1359). سراج منیر، تصحیح سید محمد اکرم «اکرام»، مرکز تحقیقات ایران و پاکستان.
5- شفیعی کدکنی، محمدرضا .(1366). شاعر آینهها (بررسی شعر بیدل و سبک هندی)، تهران: آگاه.
6- فتوحی، محمود .(1387). «ارزش ادبی ابهام از دو معنایی تا چند معنایی»، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تربیت معلم، س16، ش62، صص36-17.
7- لاهوری، منیر .(1359). کارنامه، تصحیح و مقدمه سید محمد اکرم «اکرام»، مرکز تحقیقات ایران و پاکستان.
8- نعمانی، شبلی .(1334). شعرالعجم، ترجمة سید محمدتقی فخر گیلانی، جلد سوم، تهران: دنیای کتاب.
_||_