ثأثیر دور آبیاری بر گیرایی و رشد رویشی پاجوشهای خرمای رقم استعمران
الموضوعات :مجید علیحوری 1 , عزیز تراهی 2 , هادی معاضد 3
1 - دانشجوی دکتری آبیاری وزهکشی دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز
2 - عضو هیات علمی موسسه تحقیقات خرما و میوه های گرمسیری کشور
3 - دانشیار گروه آبیاری وزهکشی دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز
الکلمات المفتاحية: دور آبیاری, گیرایی, پاجوش, نخل خرما,
ملخص المقالة :
یکی از مهمترین عوامل در گیرایی و رشد مناسب پاجوشهای خرما، انجام صحیح عملیات آبیاری است. بروز هر گونه تنش آبی پس از کاشت پاجوش، می تواند منجر به خشک شدن نخلهای جوان گردد. این تحقیق در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با شش تیمار آبیاری در ماه اول، دوم و سوم به ترتیب با دور 2، 3 و 4 روز و پس از آن با دور یک هفته و در زمستان با دور 10 روز، آبیاری در ماه اول، دوم، سوم، چهارم و بقیه ایام سال به ترتیب پس از 15، 30، 45، 60 و 75 میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس A، آبیاری در ماه اول، دوم، سوم و بقیه ایام سال به ترتیب پس از 30، 45، 60 و 75 میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس A، آبیاری در ماه اول، دوم و بقیه ایام سال به ترتیب پس از 45، 60 و 75 میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس A، آبیاری در ماه اول و بقیه ایام سال به ترتیب پس از 60 و 75 میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس Aو آبیاری پس از 75 میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس A در سه تکرار بر روی پاجوشهای خرمای رقم استعمران اجرا گردید. آب مورد نیاز تیمارها بر اساس روش تشت تبخیر FAO برآورد شد و در اختیار گیاه قرار گرفت. گیرایی پاجوش و شاخصهای رشد نظیر ارتفاع پاجوش، تعداد برگ، طول و عرض برگ، تعداد برگچه، طول و عرض برگچه و قطر تنه برای هر تیمار اندازه گیری گردید. تجزیه و تحلیل آماری داده ها و مقایسه میانگین تیمارها توسط آزمون دانکن نشان داد که دور آبیاری بر تعداد برگ، تعداد برگچه، طول برگچه و عرض برگچه اثر معنی داری داشت. بیشترین رشد رویشی پاجوش با انجام آبیاری در ماه اول، دوم و بقیه ایام سال به ترتیب پس از 45، 60 و 75 میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس Aبه دست آمد.
_||_