ارزیابی تغییرات زمانی مکانی شاخص فرسایندگی باران با استفاده از روش کوکریجینگ در استان خوزستان

الموضوعات :

حسین اسلامی ¹

1 - گروه علوم آب، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی ، شوشتر، ایران

تاريخ الإرسال : 24 الأربعاء , محرم, 1443 تاريخ التأكيد : 28 الأحد , محرم, 1443 تاريخ الإصدار : 06 السبت , ربيع الثاني, 1442

الکلمات المفتاحية: خوزستان, میان یابی, : فرسایندگی باران, شاخص EI30,

ملخص المقالة :

فرسایندگی باران توانایی باران برای جداسازی ذرات خاک است و همبستگی بالایی با فرسایش خاک دارد. هدف از این تحقیق بررسی تغییرات مکانی زمانی فرسایندگی باران با استفاده از شاخص EI30 است. در این تحقیق شاخص EI30 برای ماهها و فصول مختلف در 9 ایستگاه باران نگاری استان خوزستان محاسبه گردید. سپس با استفاده از روابط رگرسیونی بین شاخص EI30 و سایر شاخص ها و خصوصیات سهل الوصول بارندگی در ایستگاه های باران نگاری، مقادیر شاخص EI30 برای 65 ایستگاه باران سنجی برآورد گردید. به منظور تهیه نقشه فرسایندگی باران ماهانه و فصلی، اطلاعات نقطه ای شاخص EI30 در 74 ایستگاه باران نگاری و باران سنجی با استفاده از روش زمین آماری کوکریجینگ میان یابی گردید. بر اساس نقشه های تهیه شده بیشترین مقادیر فرسایندگی باران ماهانه و فصلی در شرق و شمال خوزستان و کمترین مقادیر فرسایندگی در جنوب و غرب استان خوزستان وجود دارد. بطور متوسط بیشترین شاخص فرسایندگی باران ماهانه در ماه آذر با مقدار 292 مگاژول میلی متر بر هکتار در ساعت و بیشترین مقدار شاخص فرسایندگی باران فصلی در فصل زمستان با مقدار 576 مگاژول میلی متر بر هکتار در ساعت اتفاق می افتد و مقدار این شاخص برای تابستان صفر است.