مضامین پایداری در ادب فارسی و عرب با تکیه بر اشعار قیصر امین‌پور و محمد الماغوط
الموضوعات : پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی
1 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران. نویسنده مسئول
2 - دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران.
الکلمات المفتاحية: اعتراض, محمد الماغوط, مبارزه, قیصر امین‌پور, ادب پایداری,
ملخص المقالة :
قیصر امین پور یکی از پرچم داران ادب پایداری، در شعر معاصر ایران است و محمد الماغوط را می توان نماینده شعر پایداری عرب دانست. نقد و بررسی ادبیات پایداری یکی از شاخه های شعر معاصر است که در بطن خود، به بازتاب جلوه های مقاومت می پردازد. این نوشتار در پی آن است تا دیدگاه های دو شاعر از دو فرهنگ متفاوت را، نسبت به مقولة "مضامین پایداری" مورد بررسی و مقایسه قرار بدهد. قیصر امین پور و محمدالماغوط در شعر خود، مقوله هایی اعم از دعوت به مبارزه، اعتراض، انزجار از وضع موجود، امید رهایی، مقاومت مردم فلسطین، شهادت طلبی و مبارزه با دشمن مشترک؛ آمریکا و اسرائیل را، انعکاس داده اند. در نقد و بررسی شاخص مقاومت در شعر این دو شاعر، این نکته روشن می‌شود که قیصر امین پور در پرداخت برخی از مضامین پایداری، از اشعار محمد الماغوط تأثیر پذیرفته است. وجود شباهت های متعدد بین مضامین پایداری شعر این دو شاعر، این نکته را به اثبات می رساند.
_||_
