شخصیت پردازى در حکایت هاى مرزبان نامه
الموضوعات : پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی
بهرام خشنودى چروده
1
(استادیار دانشگاه آزاد اسلامى واحد آستارا)
میثم ربّانى خانقاه
2
(دانش آموخته دانشگاه آزاد اسلامى واحد اردبیل)
الکلمات المفتاحية: شخصیت, توصیف, روایت شناسى, حکایت هاى مرزبان نامه, شخصیت پردازى, مستقیم, غیرمستقیم,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر، حکایت هاى مرزبان نامه را با توجّه به عنصر شخصیت پردازى در متون روایى، مطابق آراءِ روایت شناسان بررسى مى کند. هدف این پژوهش آن است تا نشان دهد در شخصیت پردازى متون روایى از چه عناصر و ابزارهایى استفاده مى شود؟ آیا مى توان شیوه هاى شخصیت پردازى وراوینى را با آراءِ روایت شناسان معاصر مطابقت داد؟ در پیکره اصلى مقاله، به چیستى شخصیت و شخصیت پردازى، اهمّیّت آن در متون داستانى اشاره مى شود. در ادامه، شیوه هاى مختلف شخصیت پردازى با تکیه بر حکایت هاى مرزبان نامه مورد بررسى قرار مى گیرد. نویسندگان پس از بررسى شیوه ها و عناصر شخصیت پردازى در حکایت هاى مرزبان نامه، به این نتیجه مى رسند که وراوینى از هر دو شیوه توصیف مستقیم و غیرمستقیم در شخصیت پردازى بهره برده است. امّا، بسامد توصیف مستقیم بیشتر است. در توصیف غیرمستقیم به "کردار و گفتار" شخصیت ها، "محیط" و "ویژگى ظاهرى" آن ها توجّه دارد و در توصیف مستقیم به "نام گذارى اشخاص" خصوصا ویژگى هاى معنایى آن ها، "عنوان داستان ها" و عنصر "مقایسه" امعان نظر دارد و از این طریق شخصیت هاى حکایت هایش را معرفى مى کند.
