استعارة تبعیّه در شعر امیرخسرو دهلوی

الموضوعات : پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی

شاهپور شهولی ¹ (دانش‌آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران.)
مظاهر نیکخواه ² (استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران. نویسنده مسئول.)
اصغر رضاپوریان ³ (استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران.)

تاريخ الإرسال : 18 الإثنين , ربيع الأول, 1440 تاريخ التأكيد : 18 الإثنين , ربيع الأول, 1440 تاريخ الإصدار : 12 الخميس , ذو الحجة, 1439

الکلمات المفتاحية: استعاره, دیوان, استعارة تبعیّه, امیرخسرو دهلوی,

ملخص المقالة :

در جستار فرارو، هدف نگارندگان، بررسی استعارة تبعیّه در دیوان امیرخسرو دهلوی است تا بدین سان میزان بهره‌ وری شاعر را در کاربرد این نوع استعاره نشان دهند. روش پژوهش در این مقاله، توصیفی- تحلیلی است. نتیجة کلّی نشان می‌دهد امیر خسرو، استعاره تبعیّه گرا، نیست؛ او از دیدگاه کمّی، در دیوان 15710 بیتی خود، تنها 103 استعارة تبعیّه (80 استعاره در فعل و 23 استعاره در صفت) را در 92 بیت آورده است. از دیدگاه کیفی، استعارة تبعیّه در دیوان امیرخسرو، از هرگونه رنگ تصنّع و تکلّف پیراسته است و سنخیّت و تناسب تام با سایر اجزای کلام او دارد.