تقابل سنت و تجدد در رمان «اهل غرق» روانی‌پور و «نگران نباش» محب‌علی
الموضوعات : پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی
مژگان جهاندار
1
(
دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
)
مظاهر نیکخواه
2
(
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
)
حسین خسروی
3
(
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
)
الکلمات المفتاحية: ادبیات داستانی, اهل غرق, زن در داستان, نگران نباش, سنّت و تجدد,
ملخص المقالة :
منیرو روانی‌پور و مهسا محب‌علی از جمله نویسندگان زن هستند که در آثار خود به دنبال کشف هویّت زنان بوده و به ذکر مسائل و مشکلات اجتماعی زنان و برجسته کردن شخصیّت آنان توجّه داشته‌اند. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی و تحلیل محتوا و با بررسی رمان‌های اهل غرق و نگران نباش، نشان می‌دهد که اولویت اصلی نویسندگان در این داستان‌ها، طرح مسائل فمینیستی نبوده است؛ نقطه اشتراک این دو رمان تقابل سنّت و تجدد است که نویسندگان آن‌ها از طریق شخصیّت اصلی داستان یعنی زن، توانسته‌اند این تضاد و تقابل را نشان دهند. این در حالی است که روانی‌پور از ابتدای داستان جامعه سنّتی را مدّ نظر دارد که کم‌کم و با گذر زمان به سمت نوگرایی و تجدد کشیده می‌شود، امّا محب‌علی از آغاز تا پایان داستان جامعه شهری و مسائل مبتلابه آن را توصیف می‌کند.
_||_
