بررسی پارامترهای ریخت شناسی شهری در آسایش دمایی خرد اقلیم( نمونه موردی: کلانشهر تهران)

الموضوعات :

مهدی بقایی ¹ (دانشجوی دکترای شهرسازی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
یوسفعلی زیاری ² (دانشیار گروه برنامه ریزی شهری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران)
زهرا سادات سعیده زرآبادی ³ (دانشیار گروه شهرسازی، دانشکده عمران، معماری و هنر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران)
حمید ماجدی ⁴ (استاد گروه شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران)

تاريخ الإرسال : 24 الأربعاء , ربيع الثاني, 1442 تاريخ التأكيد : 24 الأربعاء , ربيع الثاني, 1442 تاريخ الإصدار : 26 الثلاثاء , جمادى الأولى, 1441

الکلمات المفتاحية:

ملخص المقالة :

هدف اصلی پژوهش، بررسی ارتباط متغیر هایی موثر در ایجاد خرد اقیلم شهری بر طبق ریخت شناسی متفاوت بافت شهری کلانشهر تهران که عملا نوع بافت در قالب سناریوسازی مطرح نشده است که می‌توان به ارتباط ما بین فاکتور دید به آسمان و تراکم شهری اشاره کرد، بعلاوه تحلیل تاثیرات پارامتر های ریخت شناسی شهری بر متغیر های خرد اقلیم نظیر دمای محصور (T) و دمای متوسط تابش (Tmrt) نیز می‌تواند نتایج بهینه ای در قالب مطالعه پارامتریک با در نظر گرفتن تعاملات بین ریخت شناسی شهری و خرد اقلیم را نمایان سازد. نتیجتا با توجه به کلیات تحلیل و نتایج در پژوهش جاری دو گروه از سناریو های ذکر شده ارتباط معنا دار و متاثر پارامتر های ریخت شناسی با متغیر های خرد اقلیم شهری به خوبی محسوس است. به علاوه، دو گروه یافته به این صورت می تواند بصورت ساده ای بیان شود که یک؛ فاکتور دید به آسمان زمانی کاهش می یابد که در نسبت تراکم ساختمانی ثابت، نسبت سطح پوشش ساختمانی در حال افزایش است مضاف بر این در مورد نمونه با نسبت سطح پوشش ثابت، این فاکتور همچنان که نسبت تراکم ساختمانی در حال افزایش است، نیز بیشتر می گردد. دو؛ دمای محصور و دمای متوسط تایبش نیز قویا با پارامتر های ریخت شناسی شهری در حضور ثابت نسبت تراکم ساختمانی ثابت، در ارتباط است. بر طبق این نتایج، نسبت سطح پوشش 25 بهترین نمود کاهش و آرام سازی شدت جزیره گرمایی و نیز آسایش حرارتی خرد اقلیم در طول شب های تابستان بوده است.