بررسی میزان آسیب‌پذیری ساختمان‌ها در برابر زلزله (مطالعه موردی شهر سمنان)

الموضوعات :

عباس بخشنده نصرت ¹ , عباس ارغان ² , اکرم فدائی اسلام ³

1 - استاد گروه جغرافیای دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان
2 - استادیار گروه جغرافیای دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان
3 - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری

تاريخ الإرسال : 20 الأحد , شوال, 1440 تاريخ التأكيد : 20 الأحد , شوال, 1440 تاريخ الإصدار : 19 الجمعة , محرم, 1435

الکلمات المفتاحية: زلزله, گسل, واژگان کلیدی: آسیب پذیری ساختمان, تراکم ساختمان‌ها,

ملخص المقالة :

چکیده زلزله یک پدیده طبیعی است که همه ساله در نقاط مختلف دنیا به وقوع می‌پیوندد و همه ساله باعث بوجود آمدن خسارات گسترده ای می‌گردد البته دامنه این خسارات در کشورهای و مناطق مختلف متفاوت می‌باشد. یکی از مهمترین عوامل در کاهش خسارات ناشی از زلزله وجود آمادگی‌های قبلی و همه جانبه در برخورد با این پدیده می‌باشد کاهش آسیب پذیری در شهر علاوه بر اقدامات مقاوم سازی سازه‌ها در تمامی سطوح برنامه‌ریزی (از معماری تا آمایش سرزمین ) باید مورد توجه قرار گیرد و ارائه راهکارهای علمی و فنی و شناسایی ریشه‌های آسیب پذیری شهر و کاهش اثرات زلزله از عوامل موثر در رشد و توسعه پایدار بشری محسوب می‌گردد. هدف اصلی در این مقاله شناخت ساختمان‌های آسیب پذیر در شهر سمنان در برابر زلزله می‌باشد از اینرو با توجه به برخی از ویژگی‌های ساختمانی این کار صورت می‌پذیرد و محله‌ها و ساختمان‌های آسیب پذیر معرفی می‌گردند. در این مقاله مهمترین ویژگی‌های ساختمان‌ها در آسیب پذیری معرفی می‌گردد و با توجه به آن‌ها تجزیه و تحلیل انجام می‌گیرد. سپس با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و روشAHP و ترکیب لایه‌ها این تحقیق انجام می‌پذیرد و در نهایت محله‌های آسیب پذیر با استفاده از ویژگی‌های ساختمانی و جمعیتی معرفی می‌گردد و در نقشه نهایی اولویت بندی ساختمان‌ها جهت نوسازی و مقاوم سازی نمایش داده می‌شود و نشان داده می‌شود که ساختمان‌هایی که در قسمت‌های جنوبی و مرکزی شهر قرار دارند از بالاترین اولویت‌های پیشنهادی جهت نوسازی و مقاوم سازی برخوردار می‌باشند.

المصادر:

منابع

احمدی، حسن (1376). نقش شهر سازی در کاهش آسیب پذیری شهر، مجله مسکن و انقلاب، بنیاد مسکن انقلاب اسلامی

اصغری مقدم، محمدرضا(1378). جغرافیایطبیعیشهر(1)ژئومورفولوژی، چاپ اول. تهران.انتشارات مسعی.

بحرینی، سیدحسین و همکاران (1375). برنامه‌ریزی کاربری زمین در مناطق زلزله زده (نمونه شهر‌های منجیل رودبار و لوشان)چاپ اول مرکز مقابله با سوانح طبیعی ایران.

بربریان و همکاران (1375). پژوهش و بررسی نو زمین‌ساخت، لرزه زمین‌ساخت و خطر زمین لرزه –گسلش در گستره چهار گوش سمنان، سازمان زمین شناسی کشور

سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان سمنان(1385). سالنامه آماری استان سمنان، سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور.

سایت سازمان نقشه برداری کشور http://www.ncc.org.ir

عبدالهی، مجید(1383). مدیریت بحران در نواحی شهری، مجموعه مقالات همایش شهرسازی ایران، دانشگاه شیراز، دانشکده هنر.

عزیزالدین حمیدرضا (1388). تاریخ زمین لرزه‌ها و لرزه خیزی استان سمنان،،سمنان، آبرخ

عکاشه، بهرام(1383). آماده نبودن ما بحران می آفریند. ویژه نامه همایش علمی کاربردی توسعه محله‌ای چشم انداز توسعه پایدار شهر تهران. شماره هشتم، تهران، شهرداری تهران.

کمیته دائمی باز نگری آئین نامه طراحی ساختمان‌ها در برابر زلزله (1378). آئین نامه طراحی ساختمان در برابر زلزله، تهران مر کز تحقیقات ساختمان و مسکن،پیوست شماره 1

مرکز آمار ایران، "سرشماری‌های عمومی نفوس و مسکن " سال‌های 1335،1345،1355،1365،1375

مهندسین مشاور آرمانشهر(1389). طرح عمران و حوزه نفوذ (طرح جامع) شهر سمنان سازمان مسکن و شهرسازی استان سمنان

ویسه، یدالله(1378). نگرشی بر مطالعات شهر سازی و برنامه‌ریزی شهری در مناطق زلزله خیز، تهران، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله

پور محمدی، محمد رضا و علی مصیب زاده (1387). آسیب پذیری شهرهای ایران در برابر زلزله و نقش مشارکت محله ای در امدادرسانی آن‌ها. جغرافیاوتوسعه، شماره،12 صفحه 117-144