تحلیل توسعه تعاملات سیاسی شهری با توجه به ظرفیت های جهانی‌شدن شهر تهران

الموضوعات :

امیرمحمد ضرغام پور بویراحمدی ¹ (دانشجوی دکتری گروه شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران.)
وحید بیگدلی راد ² (استادیار گروه شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران.)
سید محمد رضا خطیبی ³ (استادیار گروه شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران.)

تاريخ الإرسال : 11 الأحد , شوال, 1442 تاريخ التأكيد : 03 الإثنين , رمضان, 1443 تاريخ الإصدار : 21 الأحد , شوال, 1443

الکلمات المفتاحية: جهانی شدن, تهران, شهر جهانی, تعاملات سیاسی شهری,

ملخص المقالة :

در جهان امروز به واسطه پدیده‌های قدرتمندی نظیر جهانی‌شدن و توسعه اطلاعاتی-ارتباطی توجه به توسعه ظرفیت‌های تعاملات سیاسی شهری دارای اهمیت ذاتی است. در همین راستا، در این مقاله به تحلیل توسعه تعاملات سیاسی شهر تهران با توجه به ظرفیت‌های جهانی‌شدن پرداخته شده است. در این پژوهش برای گردآوری اطلاعات و داده‌های موردنیاز تحقیق به صورت کتابخانه‌ای با ابزار فیش‌بردای و همچنین میدانی با مصاحبه و پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق شامل مسئولین حوزه مدیریت شهری تهران و جامعه دانشگاهی است که حجم نمونه 100 نفر و به صورت تصادفی انتخاب شده‌اند. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل عامل اکتشافی و آزمون رگرسیون چندمتغیره در محیط نرم افزار SPSS و مدل‌سازی معادلات ساختاری در محیط نرم‌افزار Amos استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که توسعه تعاملات سیاسی شهری با توجه به ظرفیت‌های فرهنگی در جهانی‌شدن شهر تهران با واریانس 18.73 درصد بیشترین درصد از واریانس توسعه تعاملات سیاسی شهری با توجه به ظرفیت‌های جهانی‌شدن را به خود اختصاص داده است. هم‌چنین، با توجه به عوامل شش‌گانه استخراج‌شده توسعه تعاملات سیاسی شهری 0.834 درصد از واریانس جهانی‌شدن تهران در بستر تعاون و شبکه‌سازی، فرهنگی و اقتصادی ملی و بین‌المللی به خود اختصاص داده‌اند و بررسی توسعه تعاملات سیاسی شهری با توجه به ظرفیت‌های جهانی‌شدن نیز نشان داد تعاملات سیاسی شهری به میزان 53.7 درصد بر تعاون و شبکه‌سازی جهانی‌شدن تهران، 53.7 درصد بر بستر فرهنگی جهانی‌شدن شهر تهران و 45.6 درصد بر بعد اقتصادی ملی و بین‌المللی جهانی‌شدن تهران اثرگذار است.

المصادر:

Acuto, Michele, Morissette, Mika, Chan, Dan and Benjamin Leffel (2016), ‘City Diplomacy’ and Twinning: Lessons from the UK, China and, ity Leadership Initiative, Department of Science, Technology, Engineering and Public Policy, University College London.

Alejo, A. (2022). Diasporas as Actors in Urban Diplomacy. The Hague Journal of Diplomacy, 17(1), 138-150.

Asadi, Ruhollah. (2019). Qualitative meta-analysis of research on urban diplomacy in Iran. Geography and Regional Development, Volume 17, Number 2: pp. 315-340. (In persian)

Avdjiev, S., Gambacorta, L., Goldberg, L. S., & Schiaffi, S. (2020). The shifting drivers of global liquidity. Journal of International Economics, 103-324.

5.Basirat, M., Jalili, S. (2014). Analysis of opportunities and challenges of development of city diplomacy in Tehran metropolis. Honar-Ha-Ye-Ziba: Memary Va Shahrsazi, 19(3), 53-66. doi: 10.22059/jfaup.2014.55404.

Burksiene V., Dvorak J., Burbulytė-Tsiskarishvili G. (2020) City Diplomacy in Young Democracies: The Case of the Baltics. In: Amiri S., Sevin E. (eds) City Diplomacy. Palgrave Macmillan Series in Global Public Diplomacy. Palgrave Macmillan, Cham.

Chin, A. Cortes. K. E. (2015). The Refugee/Asylum Seeker. Handbook of the Economics of International Migration. B. R. Chiswick and P. W. Miller, North-Holland. 1: 585-658.

Dastavareh, Fereshteh, Sotoudeh, Arman (2017). The Challenge of Governance and Urban Diplomacy and the Globalization of Cities, 4th Shiraz International Conference on Geographical Sciences. (In persian).

Do Paço, D. (2022). Women in Diplomacy in Late Eighteenth-Century Istanbul. The Historical Journal, 65(3), 640-662.

Farnum, R. L. (2018). "Drops of diplomacy: Questioning the scale of hydro-diplomacy through fog-harvesting." Journal of Hydrology 562: 446-454.

Hafez Nia, Mohammad Reza (2013). Introduction to research methodology in humanities. Samat Publishing, 19th Edition. (In persian).

Gordon, D. J. (2020). Cities on the world stage: the politics of global urban climate governance. Cambridge University Press.

Grech-Madin, C., et al. (2018). "Negotiating water across levels: A peace and conflict “Toolbox” for water diplomacy." Journal of Hydrology 559: 100-109.

Khosravi, Afsaneh, Ahmadi, Hamid, Zakerian, Mehdi, Mousavizadeh, Alireza. (2019). Enhancing urban diplomacy with public diplomacy in the field of cultural and economic interactions. Political Sociology of the Islamic World. Volume 15, Number 7: pp. 189-214. (In persian).

Jia, R. and W. Li (2019). "Public diplomacy networks: China’s public diplomacy communication practices in twitter during Two Sessions." Public Relations Review: 101818.

NejatiHosseini S M. (2012). Urban Politics and Urban Diplomacy:From Theory to Experience. MJSS; 3 (2) :117-142. (In persian).

Nijman, Janne (2018). The Global Economy, City Diplomacy, and the Role of International Law, Published:Asser Institute.

Paramonov, O. and O. Puzanova (2018). "Tokyo's diplomacy in Eurasia: Successes and failures (1997–2017)." Journal of Eurasian Studies 9(2): 134-142.

Phelps, N. A., & Miao, J. T. (2020). Varieties of urban entrepreneurialism. Dialogues in Human Geography, 10(3), 304-321.

Pluijm, R. Van der. (2007). City Diplomacy: The Expanding Role of Cities in International Politics. The Hague, Netherlands Institute of International Relations Clingendael.

Regev, M. (2019). "Postlude: World culture after cultural globalization." Poetics 75: 101383.

Reid, M., et al. (2019). "Leveraging health diplomacy to end the tuberculosis epidemic." The Lancet Global Health 7(5): e561-e562.

23.Renay Short, John (2005). Globalization and the city, translated by Ahmadpour Ahmad, Tehran: University Jihad.

Saeedifard, Frank. (2018). Explaining the reflection of rent economy on the city's space organization with emphasis on finances and human-centered urban planning approach (Case study: Districts 1 and 5 of Tehran). Supervisor: Mohammad Taghi Razavian, PhD Thesis, Shahid Beheshti University, Tehran.

Stren, Rechard and FriendlyT abigal (2019). Toronto and São Paulo: Cities and International Diplomac, https://doi.org/10.1177/1078087417722862Urban Affairs Review2019, Vol. 55(2) 375 –404

Shahbakhsh, Alireza, Hafez Rezazadeh, Masoumeh, Miri, Gholamreza. (2022). Comparative analysis of the geographical mechanism of global cities and national metropolises in the process of globalization, a case study: Shanghai World City and Tehran National Metropolis. Journal of New Attitudes in Human Geography, 13 (2), 171-191.

Tohidfam, M., Dalili, S. (2016). Globalization of cities and the globalization of diplomacy; Case Study: Urban Diplomacy, 46(2), 303-321. doi: 10.22059/jpq.2016.57933 3. (In persian).

Wang, D.-g., et al. (2018). "Evolution and optimization of China's urban tourism spatial structure: A high speed rail perspective." Tourism Management 64: 218-232.

Xue, C. Q. L., et al. (2019). "Architecture of “Stadium diplomacy” - China-aid sport buildings in Africa." Habitat International 90: 101985.

Ye, L. and E. Björner (2018). "Linking city branding to multi-level urban governance in Chinese mega-cities: A case study of Guangzhou." Cities 80: 29-37.

Zarghampour Boyerahmadi, A. M., Bigdelirad, V., & Khatibi, M. R. (2021). Codification of a model for the development of urban diplomacy with regard to globalization capacities (Case study: Tehran). Geography (Regional Planning), 11(3), 520-534. (In persian).

Zhu, K. and X. Jiang (2019). "Slowing down of globalization and global CO2 emissions – A causal or casual association?" Energy Economics 84: 104483.