تحلیل و ارزیابی میزان تاثیرگذاری شاخص های رشد هوشمند بر توسعه شهری اراک

الموضوعات :

سمانه مومنی اصفهانی ¹ ( دانشجوی دکترا جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر ایران )
عباس ملک حسینی ² ( دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران )

تاريخ الإرسال : 10 الثلاثاء , ربيع الأول, 1442 تاريخ التأكيد : 24 الثلاثاء , شعبان, 1442 تاريخ الإصدار : 12 الثلاثاء , ذو القعدة, 1442

الکلمات المفتاحية: رشد هوشمند, توسعه شهری, آنتروپی شانون, شهر اراک, روش کوپراس,

ملخص المقالة :

امروزه تئوری رشد هوشمند نقش بسیار مهمی در توسعه شهری دارد . این رویکرد تلاش می کند کیفیت زندگی انسان ها را ارتقا بخشد و در صدد پاسخگویی به مسائل و مشکلات اجتماعی- اقتصادی، زیست محیطی و کالبدی شهرها است و می تواند راهگشای مدیریت شهری برای استفاده بهینه از امکانات و حل معضلات شهری باشد، از آنجایی که رشد هوشمند پدیده ای نوین در کشور ما بوده و به دلیل محدودیت منابع و زمان، اولویت بندی اصول و شاخص های رشد هوشمند جهت اجرای صحیح توسعه شهری امری مهم و قابل توجه می باشد لذا این پژوهش به بررسی میزان تأثیر شاخص های رشد هوشمند بر توسعه شهر اراک می پردازد. این تحقیق از لحاظ هدف کاربری و از نظر روش توصیفی- تحلیلی است که روش جمع آوری داده ها و اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعات میدانی، کتابخانه ای و همچنین جمع آوری نظرات مسئولین و نخبگان شهرسازی و برنامه ریزی شهری در اراک بوده و جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار متلب و روش آنتروپی شانون و کوپراس استفاده شده است. نتایج حاصله بیانگر آن است که شاخص کالبدی – کاربری اراضی مهمترین شاخص رشد هوشمند در توسعه شهری اراک می باشد .همچنین در پایان با توجه به نتایج پژوهش و نیازهای شهر اراک، راهکارهایی به منظور اجرای هر چه بهتر توسعه هوشمند ارائه گردیده است.

المصادر:

 

References

1. Ahghar, M & Malek Hoseini, A. 1398. An analysis of neighborhood-based planning indicators in sustainable urban development (Case study: Golpa neighborhood of Hamadan). Environmental planning chapter. No. 47. 107-123.


2. Alalhesabi,M. & Abbasi,M. 1390. The role of the optimal structure of the city in achieving the goals of smart growth. National Conference on Sustainable Development and Urban Development.26.Azar 90. 1-12.


3. Ansari, S.,M., Oskooi, B. Unsworth,. M. 1389. 1D & 2D Interpretation of The Magnetotelluric data for Detecting Geological Subsurface Structures along an E-W profile in Arak. Journal of Earth and Space Physics. 3. 1-13.


4. Azizpoor, M., & Ismaeilpoor, N., 1388. Rapid horizontal growth of Yazd city and its effect on urban travel in the center and around the city. Journal of Geography and Planning. No. 30, 209-185.


5. Bahram Nia,. H., & Malek Hoseini,. A., 1397. Prioritize the emphasized and selected strategies of Nahavand city pedestrians using QSPM in SWOT analysis. . New Attitude in Human Geography. 10(3). 61-73


6. Bardi Anamorad Nejhad, R., Nikpoor, Amer. & Hasani, S.Z. 1397. Physical analysis of spatial areas based on smart urban growth indicators. (Case study: Babol City). Journal of Urban Research and Planning. 9(34). 19-30


7. Banzhaf, H.S,& Lavery,N.(2010). Can The Land Tax Help Curb Urban Sprawl? Evidence from Growth Patterns in Pennsylvania. Journal of Urban Economics. 67. 69–179


8. Burchell, R. Downs, A. Mukherji, S. & McCann, B. 2005. Sprawl Costs: Economic Impacts of Unchecked Development. Island Press


9. Cheng, J.2003. Modelling Spatial & Temporal Urban Growth. Faculty of Geographical Sciences Utrecht University. [Doctoral Dissertation].214p

10. Darvish, H., & Moghli,. M. 1399. Monitoring the components of smart growth in the sustainable urban development approach by using multi-criteria decision-making techniques (Case Study: Ardabil City). New Attitude in Human Geography.12(4). 369-385.

1. Doravesh,M. 1383. Investigating the interrelationship between population growth and expansion of Tehran during 4 periods 45-75. (Master Thesis), University of Tehran.168p.


2. EPA (Environmental Protection Agency). 2010. Smart growth. A guide to developing andimplementing greenhouse gas reduction programs.Local government climate and energy strategy guides. 1-11.


3. Faraji, A., Yousefi, Z. & Aliyan, M. 1397. Analysis of urban growth patterns with emphasis on smart growth theory (Case study of Tehran 22 metropolitan area). Architecture and sustainable city. 6(1). 23-38.


4. Gran, J. 2007.  Encouraging Mixed Use in Practice Incentives, Regulation, and Plans: The Role of States and Nation-States in Smart Growth Planning. Edited by Gerrit- JanKnaap, Huibert, A. Haccou


5. Gottdiener, M. & Budd, L. 2005 . Key Concepts s in Urban Studies.  Sage Publication. London, Thousand Oaks, New Delhi


6. Hadadan Y,. K., 1385. Urban land zoning and control in development model with emphasis on smart growth (Master Thesis), Tarbiat Modares University, Tehran.


7. Harrison, M. Stanwyck, E. Beckingham, B. Starry, O. Hanlon, B. and Newcomer,J. (2012). Smart growth and the septic tank:wastewater treatment and growthmanagement in the Baltimore region. Land Use Policy. 29(3). 483-492


8. Hosin Zadeh Dalir, K. 1387.  Urban development process and the theory of dense city, The first conference on sustainable development management in urban areas, Tabriz Municipality. Azar 87.


9. Mahdizade, j. 1379. Land use planning. Journal of Urban Management Journal of Urban Management. No. 4. 70-79


10. Meshkini, A., Mohamad Nejhad, H., & Parhiz, F. 1392. Patterns of transcendentalism in urban planning. Tehran, Omid Enghelab Publications.


11. Mohammadi, M.A,. & Shams, M.1396. An Analysis on Spatial-Physical Inequality and Its Impact on Residents' Satisfaction Case Study: Informal Settlements in Hamadan (Valiasr Alley). Journal of New Attitudes in Human Geography. 10(1). 109-124.


12. Mulady. K. 2005 .Seattle dreams of green team. Available at:http//settlepi.nwsource.com/local/212425-kyot017.html. 2-11


13. Poor Ahmad, A., Mohamad poor, S. Manouchehri Miandoab, A, & Khalili,. A. 1391. Evaluation and measurement of the distribution and compaction of the shape of cities using quantitative models (comparative study between Tehran and Sydney metropolises). Geography (Scientific-Research Quarterly of the Iranian Geographical Association). New course. 10 (32). 49-74.


14. Rahnama, M. R. Hayati, S. 2013. Analysis ofurban smart growth indexes in Mashhad.Journal of Urban Planning Studies, 1 (4): 71- 98


15. Saeidian, A. 1369. Land and people of Iran, anthropology and customs of Iranian ethnic groups. Tehran: Science and Life.

26. Salehi kh,.B,. Z., Darvish, H., & Mousa Zadeh, H., 1396. Feasibility study and platform for intelligent growth management using path analysis and SWOT model. . New Attitude in Human Geography 9(4). 255-269

1. Seifoddini, F., Poor Ahmad, A., Darish, R & Nader Dehghani Alvar, S.A. 1393. Contexts and Challenges of Applying Intelligent Urban Growth Policy (Case Study of Khorramabad, Lorestan). Zagros Landscape Geographical Quarterly. 6(19). 57-79.

28. Soleimani, M., Tavalaei, S., Zanganeh, A., & Ahmadi, M. 1394. Study of sprawl and internal development capacities of Saqez city. New Attitude in Human Geography. 7(3).123- 144.

1. Staley, Samuel. R. (2004). Urban Planning, Smart Growth, and Economic Calculation: AnAustrian Critique and Extension. The Review of Austrian Economics. Volume 17. 265-283


2. Su, W., Gu, C., Yang, G., Chen, S., & Zhen, F. 2010. Measuring the impact of urban sprawl on natural landscape pattern of the Western Taihu Lake watershed, China. Landscape and Urban Planning, 95(1-2), 61-67.


3. Varesi,H.R,. Ghanbari,M,. Poor Ghayoomi, H. 1391. Assessing the feasibility of the comprehensive plan of the new city of Binalood (population, employment, housing, geography and environmental planning. 23(48). No.44. 139-150


4. Wang Xiaoxiao.2006. The second home phenomenon in Haikou, China. Waterlo.


5. Wey, Wann-m. (2015). Smart growth and transit-oriented development planning in site selection for a new metro transit station in Taipei, Taiwan. Habitat International. Vol 47. 158-168.


6. Yue, W., Liu, Y., & Fan, P. 2013. Measuring urban sprawl and its drivers in large Chinese cities: The case of Hangzhou. Land Use Policy, 31, 358–370


7. Zarabi, A., Saberi,H., Mohammadi, J. & Varesi, H.R. 1390. Spatial analysis of urban smart growth indicators (Case Study: Areas of Isfahan city). Journal of Human Geography Research.No.77. 1-17.