تحلیل دولت شکننده عراق و معمای امنیت در خلیج فارس،
الموضوعات : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللیحسین معین آبادی بیدگلی 1 , منصوره منصوری 2 , پریسا شاه محمدی 3
1 - استادیار علوم سیاسی، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و الهیات، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
2 - دانش آموخته دیپلماسی و سازمان های بین المللی، دانشکده حقوق و الهیات، گروه علوم سیاسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.
3 - دانش آموخته دیپلماسی و سازمانهای بین المللی، دانشکده حقوق و الهیات، گروه علوم سیاسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.
الکلمات المفتاحية: خلیج فارس, عراق, معمایامنیت, دولت شکننده, نظم عربی,
ملخص المقالة :
معمای امنیت به عنوان یکی از دغدغههای اصلی کشورها در صحنه بینالمللی است که با افزایش امنیت یک کشور، سایر کشورها روند ناامنی را سیر خواهند کرد. وظیفه دولتها ارائه کالاهای سیاسی مانند؛ امنیت، امکانات اقتصادی، نظم قانونی و زیرساختارها است. زمانی که دولت این کارویژهها را نتواند ارائه کند، یک دولت شکننده محسوب میشود. مفهوم دولتهای شکننده در یک دهه اخیر، ازجمله ویژگیهای برخی کشورهای خاورمیانه شده است. عراق پس از سال 2003، در گروه دولتهای شکننده قرار گرفته و در طول این سالها همواره در سطح نامطلوبی از امنیت ارزیابی شده است. براین اساس، سوال اصلی این است که، دولت شکننده عراق چه تاثیری بر معمای امنیت در خلیج فارس دارد؟ هدف این نوشتار با استفاده از روش توصیفی –تحلیلی، این است که به بررسی معمای امنیت در عراق به عنوان دولتی در منطقه خلیج فارس پس از سال 2003 بپردازد. یافتههای پژوهش نشان میدهد دولت شکننده عراق با برهم زدن نظم عربی منطقهای، زمینهسازی افزایش مداخلات نظامی، تاثیرگذاری بر موازنه قوای منطقهای بین ایران و عربستان، زمینهسازی گسترش فعالیتهای تروریستی و قاچاق نفت در منطقه، معمای امنیت در خلیج فارس را تشدید نموده است.
-برژینسکی، ژبینگیو، (1386،)انتخاب: سلطه یا رهبری، ترجمه امیرحسین نوروزی، تهران: نشر نی.
-پورسعید، فرزاد، (1392،)فرهنگ توصیفی اصطلاحات امنیت، تهران: پژوهشگاه علومانسانی و مطالعات فرهنگی.
گریفیتس، مارتین، (1390،)دانشنامه روابط بینالملل و سیاست جهان، ترجمه علیرضا طیب، تهران: نشر نی.
_||_