مطالعه میزان آلودگی پنیرهای سنتی شهرستان مراغه به باکتریاشریشیا کلیO157:H7

الموضوعات :

سامان مهدوی ¹ (گروه میکروبیولوژی، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران.)

تاريخ الإرسال : 04 الأربعاء , صفر, 1436 تاريخ التأكيد : 12 الجمعة , رجب, 1436 تاريخ الإصدار : 12 الأحد , ربيع الثاني, 1436

الکلمات المفتاحية: مقاومت آنتی بیوتیکی, پنیر سنتی, اشریشیا کلیO157:H7,

ملخص المقالة :

چکیده این مطالعه جهت ارزیابی آلودگی پنیرهای سنتی تولید شده در روستاهای شهرستان مراغه بهاشریشیا کلیO157:H7که بعنوان یکی از مهمترین سروتیپ‌ های بیماری ‌زای انسان در سال های اخیر معرفی شده است طراحی و با اخذ نمونه ‌های تصادفی از روستاهای تولید و توزیع این فراورده به اجرا گذارده شد.ابتدا نمونه های پنیر(100 نمونه) در محیط کشت Tryptic Soy Broth حاوی آنتی بیوتیک سفکسیم و سپس در محیط مک‌کانکی سوربیتول آگار حاوی آنتی بیوتیک سفکسیم و تلوریت پتاسیم کشت داده شدند. کلنی‌ های مشکوک رنگ آمیزی گرم شده و بر روی آنها آزمون IMVCو سایر آزمون‌ ها انجام شد و واکنش آنها بااشریشیا کلی، جهت تشخیص سروتیپ Oو H به روش آگلوتیناسیون مستقیم مورد آزمایش قرار گرفتند.pH و میزان نمک پنیر نیز اندازه‌ گیری شد. از باکتری‌هایاشریشیا کلیجدا شده از نمونه‌های پنیر، آزمایش آنتی بیوگرام به روش کربی بوئر به ‌عمل آمد. هیچ موردی از اشریشیا کلیO157:H7در نمونه‌های مطالعه شده مشاهده نگردید. در این مطالعه سایر سروتیپ هایاشریشیا کلیتشخیص داده شدند که شامل 32 مورد سروتیپ ‌های Non O157 بود. در بین این سروتیپ ‌ها، سویه ‌های انتروپاتوژن (O125،O126،O44،O114،O86،O127،O55)، انتروتوکسیژن(O20، O128) و وروتوکسیژن(O26،O111) وجود داشتند.تمام سویه‌های جدا شده نسبت به دوآنتی بیوتیک آمپی سیلین و پلی میکسینB مقاوم بودند. تأثیر نسبت شیوع سروتیپ‌ های اشریشیا کلی از میزان pH و نمک پنیر از لحاظ آماری معنی‌دار نبود (05/0p>).نتایج این مطالعه نشان داد که پنیرهای سنتی تولید شده می‌توانند بعنوان حامل بالقوه برای سروتیپ‌ های مختلف اشریشیا کلی عمل نموده و منجر به بروز بیماری در انسان شود.

المصادر:

بنیادیان، مجتبی.، زهرایی صالحی، تقی.، مشتاقی، حمداله.، زایر زاده، احسان. (1387). ارزیابی وضعیت آلودگی پنیرهای سنتی به سروتیپهای اشریشیاکلی دراستان چهارمحال و بختیاری. مجله تحقیقات دامپزشکی، دوره63، شماره 5، صفحه 304-301.

بنیادیان، مجتبی.، مشتاقی، حمداله.، شمس اسفندآبادی، ناصر.، زهرایی صالحی، ت.، فردیپور، آ. (1386). مطالعه میزان آلودگی شیرهای خام استان چهارمحال و بختیاری به باکتری اشریشیاکلی  . O₁₅₇:H₇ مجله دامپزشکی ایران، سال سوم، شماره 2، صفحه 11-5.

صفرپور دهکردی، فرهاد.، رحیمی، ابراهیم.، قبادی، محمد.، یاحقی، عماد. (1393). اشریشیاکلی‌های تولیدکننده شیگاتوکسین در پنیرهای گوسفندی. فصلنامه بیماریهای عفونی و گرمسیری ایران، سال نوزدهم، شماره66، صفحه 29-25.  

Association of Official Analytical Chemists. 2002. FDA Bacteriological analytical manual. 8th ed, AOAC International, Gaithersburg M.D.

Caro, I and Garcia Armesto, M.R. 2007. Occurrence of Shiga toxin-producing Escherichia coli in a Spanish raw ewe's milk cheese. Int J Food Microbiol. 116: 410- 413.

Chapman, P.A. 2000. Methods available for the detection of Escherichia coli O157 in clinical, Food and environmental samples. J Microbiol Biotechn. 16: 733-740.

Coia, J.E., Johnston, Y., Steers, N.J., and Hanson, M.F. 2001. A survey of the prevalence of Escherichia coli O157in raw meats, raw cow’s milk and raw-milk cheeses in south-east Scotland. Int J Food Microbiol. 66: 63– 69. 

Eghbal Saeed, S., Gorbani, A., and Mehmannavaz, Y. 1997. Biostatistics for Animal Science. Amidi Publication, Tehran, Iran.

Gillespie, I.A., and Obrien, S.J. 2005. Food borne general outbreaks of shigatoxin-producing E. coli O₁₅₇in England and Wales. Epidemiol Infect. 133: 803-808.

Jamshidi, A., Bassami, M.R., and Rasooli, M. 2008. Isolation of Escherichia coli O₁₅₇:H₇ from ground beef samples collected from beef markets, using conventional culture and polymerase chain reaction in Mashhad, northeastern Iran. Ir J Vet Res. 9: 72-76.

Kargar, M., Dianati, P., Homayoon, M., and Jamali, H. 2013. Isolation, Characterization and Antibiotic Resistance of Shiga Toxin-Producing Escherichia coli in Hamburger and Evolution of Virulence Genes stx1, stx2, eaeA and hly by Multiplex PCR. J Fasa Univ Med Sci. 3: 208-214.     

Majedi, M. 1997. Methods of chemical test in food. Nashre Danesh Institute, Tehran, Iran.

Mansuri Najand, L., and Ghanbarpour, R. 2006.  A study on enteropathogenic Escherichia coli isolated from domestic Iranian soft cheese. Veterinarski Arch. 76: 531-536.

Oksuz, O., Arici, M., Kurultay, S., and Gumus, T. 2004. Incidence of Escherichia coli O157 in raw milk and white pickled cheese manufactured from raw milk in Turkey. Food Control. 15: 453–456.

Prendergast, D.M., Lendrum, L., Pearce, R., Ball, C., McLernon, J., O'Grady, D., Scott, L., Fanning, S., Egan, J., and Gutierrez, M. 2011. Verocytotoxigenic Escherichia coli O157 in beef and sheep abattoirs in Ireland and characterization of isolates by Pulsed-Field Gel Electrophoresis and Multi-Locus Variable Number of Tandem Repeat Analysis. Int J Food Microbiol. 144: 519-527.

Razavilar, R. 2003. Pathogenic microorganisms in foods and epidemiology of food poisoning. Tehran University Press, Tehran, Iran.

Tabatabayi, A.H., and Firouzi, R. 2001. Diseases of animals due to bacteria. Tehran University Press, Tehran, Iran.

Tekinsen, K., and Ozdemir, Z. 2005. Prevalence of food borne pathogens in Turkish Van Otlu (Herb) cheese. Food Control. 17: 707-711.