مطالعه اثر اسانس های روغنی در کنترل آلودگی کپک های سبز و آبی در میوه پرتقال

الموضوعات :

ابوالفضل گلشن تفتی ¹ (استادیار، بخش تحقیقات مهندسی صنایع غذایی و فناوری‌های پس از برداشت، مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش)
غلامرضا برادران ² (بخش تحقیقات گیاه‌پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمان، ایران.)

تاريخ الإرسال : 05 السبت , شعبان, 1439 تاريخ التأكيد : 10 الإثنين , ذو القعدة, 1439 تاريخ الإصدار : 24 الإثنين , محرم, 1441

الکلمات المفتاحية: اسانس روغنی, پوشش‌ کاغذی, کپک‌های سبز و آبی, پرتقال والنسیا, پرتقال محلی جیرفت,

ملخص المقالة :

پوسیدگی ناشی از کپک های سبز و آبی (پنی سیلیوم دیجیتاتوم، پنی سیلیوم ایتالیکوم) از مهم ترین بیماری های پس از برداشت مرکبات به شمار می آید. در این پژوهش، استفاده از چند اسانس روغنی (زیره سبز، آویشن شیرازی و نعناع) در کنترل کپک های سبز و آبی در میوه پرتقال بررسی شد. میوه‌ ارقام پرتقال والنسیا و محلی جیرفت با سوسپانسیون های قارچی محلول پاشی شده و با کاغذ آغشته به اسانس های روغنی در غلظت های 1، 5/2 و 5 درصد، قارچ کش تیابندازول 2 در هزار و کاغذ بدون اعمال هرگونه تیماری به عنوان شاهد پوشش داده شدند. سپس میوه های پرتقال در دمای 8 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 90-85 درصد به مدت سه ماه نگه داری شدند. اسانس روغنی زیره سبز در غلظت 5 درصد و اسانس روغنی آویشن شیرازی در غلظت های 1، 5/2 و 5 درصد در کنترل کپک های سبز و آبی مؤثر بودند و در مقایسه با تیمار قارچ کش تیابندازول (2 در هزار) اختلاف معنی داری نداشتند. تیمارهای حاوی اسانس نعناع دارای بیشترین درصد پوسیدگی ناشی از کپک های سبز و آبی بودند. نتایج ارزیابی حسی نشان داد که اسانس های روغنی، طعم و مزه خاصی را در میوه ارقام پرتقال ایجاد نکردند. اسانس آویشن شیرازی در غلظت های مختلف سبب بروز وضعیت ظاهری نامطلوبی در پوست میوه ارقام پرتقال شد و در نتیجه، امتیاز کمتری از لحاظ صفات حسی (بافت، قابلیت پذیرش کلی) دریافت کرد. بنابراین برای افزایش عمر نگه داری ارقام پرتقال والنسیا و محلی جیرفت، استفاده از پوشش کاغذ مومی آغشته به اسانس روغنی زیره سبز در غلظت 5 درصد، پیشنهاد گردید.