مطالعه اثر ضد باکتریایی عصاره ریشه زرشک (Berberis vulgaris) و دانه رازیانه (Foeniculum vulgare) بصورت انفرادی و توام با نایسین و دی استات سدیم بر باکتری یرسینیا انتروکولیتیکا
الموضوعات :
مریم اختلاط
1
(مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، گروه فارماکوگنوزی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.)
ریحانه محمدی دیدارگاهی
2
(دانش آموخته دکتری داروسازی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.)
فروغ نامجویان
3
(مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، گروه فارماکوگنوزی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.)
عبدالغنی عامری
4
(گروه کنترل دارو و غذا، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.)
الکلمات المفتاحية: یرسینیا انتروکولیتیکا, نایسین, دانه رازیانه, ریشه زرشک, دی استات سدیم,
ملخص المقالة :
اﻣﺮوزه بدلیل ﺳﻨﺘﺰى و ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﻰ ﺑﻮدن آنتی‌بیوتیک‌ها و ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﺪن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آنها، اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﮔﯿﺎﻫﻰ ﺑﺮاى درﻣﺎن بیماری‌ها و عفونت‌ها بسیار موردتوجه قرار گرفته اﺳﺖ. در این تحقیق، عصاره گیری از گیاهان با روش خیساندن در اتانول 80 درصد انجام و عصاره ریشه زرشک با روش HPTLC و عصاره دانه رازیانه با استفاده ازGC/MS مورد آنالیز قرار گرفت. برای اثر ضد میکروبی در 3 تکرار از روش انتشار در آگار و میکرودایلوشن استفاده شد. در بررسی حداقل غلظت بازدارندگی (MIC)، بین اثر ضد باکتریایی عصاره ریشه زرشک و دانه رازیانه به‌صورت انفرادی و توام با نایسین و دی استات سدیم بر یرسینیا انتروکولیتیکا اختلاف معنی‌داری مشاهده شد. در بین عوامل مورد بررسی، نایسین بیشترین اثر آنتی باکتریال و پس از آن به ترتیب عصاره ریشه زرشک و دانه رازیانه اثر ضد باکتریایی خود را نشان دادند. اثر آنتی باکتریال دی استات سدیم بر یرسینیا انتروکولیتیکا کمتر بود. این نتایج با نتایج تست انتشار دیسک در آگار تا حد زیادی همخوانی داشت. نتایج نشان داد MIC دی استات سدیم و نایسین توام با عصاره های ریشه زرشک و دانه رازیانه کاهش قابل‌توجهی نسبت به حالت انفرادی هر یک به تنهایی داشت (05/0P<). در خصوص حداقل غلظت کشندگی (MBC) نیز نتایج مشابهی به دست آمد که نشان داد استفاده توأم دی استات سدیم با این عصاره‌ها می‌تواند سبب کاهش میزان مصرف دی استات سدیم به تنهایی و عوارض ناشی از آن گردد. همچنین استفاده توأم عصاره‌ها با نایسین در کاهش مصرف عصاره و تغییرات ارگانولپتیکی ناشی از آنها مؤثر است.
_||_
