طراحی بهینه سازه فولادی دیاگرید در ساختمان بلند
الموضوعات : آنالیز سازه - زلزله
اشکان خدابنده لو
1
(گروه مهندسی عمران، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران)
رضا آقاجانی
2
(عمران،فنی و مهندسی،آزاد ارومیه،تبریز،ایران)
الکلمات المفتاحية: الگوریتم ژنتیک, ساختمانهای بلند, دیاگرید, طراحی بهینه, گالاپاگوس,
ملخص المقالة :
سازة دیاگرید المان‌های قطری است که همزمان نقش باربری بارهای افقی و قائم را بر عهده دارند. در سازة دایاگرید، بارهای وارده برخلاف اکثرسیستمهای متداول ساختمانهای بلند مرتبه که توسط مکانیسمهای برشی و خمشی انتقال مییابند، به دلیل پیکره بندی مثلثی آنها و حذف ستونهای قائم از مکانیسم انتقال بار محوری برخوردار بوده و به عبارت دیگر عملکردی خرپایی دارند. سیستم دایاگرید برای کارائی و زیبایی معماری و سازه ای گسترش داده شده است. سازه های دیاگرید به عنوان یک سیستم سازه ای در ساختمان های بلند از نظر عملکرد، بهبود یافته‌ی سیستم سازه های قابی و لوله ای می باشد که با کاهش چشم گیر لنگی برش، وزن سازه را به شدت کاهش می دهد. هدف از این تحقیق، بهینه یابی سازه های شبکه قطری برای کمینه سازی وزن سازه، تعیین تعداد تقسیمات افقی و عمودی می باشد. افزونه‌ی برنامه نویسی گرافیکی گرس هاپر بر روی نرم افزار راینو، با پارامتریک کردن برنامه‌ی نوشته شده امکان بهینه سازی الگوریتمیک را فراهم می سازد. بهینه یابی در برنامه‌ی نوشته شده توسط الگوریتم ژنتیک از طریق پلاگین گالاپاگوس بر اساس نتایج خروجی از موتور تحلیل سازه پلاگین کارامبا انجام می شود. نتایج شبیه سازی حاکی از آنست که برای سازه‌ی شبکه قطری 40 طبقه با مساحت 900 مترمربع هر طبقه، بهینه‌ترین حالت با تعداد تقسیمات افقی و عمودی 8 و 26 و زاویه 64 با محور افقی، 21508 تن وزن کل سازه خواهد داشت.
_||_
