ارزیابی پتانسیل روانگرایی خاک منطقه چالوس و نوشهر در اثر وقوع زلزله با استفاده از روش سرعت موج برشیVs ))
الموضوعات : آنالیز سازه - زلزله
نرگس افسری
1
(گروه مهندسی عمران- دانشگاه آزاد اسلامی واحد نوشهر- نوشهر - ایران)
صمید علیزاده
2
()
الکلمات المفتاحية: سطح ایستابی, روانگرایی, سرعت موج برشی, مقاومت برشی تناوبی,
ملخص المقالة :
روانگرایی یکی از شایع ترین اثرات تغییر شکل زمین در اثر وقوع زمین لرزه است و اغلب علت اصلی آسیب و تخریب ساختمان ها و زیر ساخت ها می باشد. منطقه مورد مطالعه ( گستره چالوس و نوشهر) در نوار ساحلی دریای خزر واقع شده و بر روی مواد سست آبرفتی واقع شده و در طول تاریخ، شاهد زلزله های متعددی بوده است. در این تحقیق، روش سرعت موج برشی (Vs) با به کاربردن 5 رابطه تجربی جهت ارزیابی پتانسیل روانگرایی خاک های شهرهای چالوس و نوشهر با فرض شرایط بدون سمنتاسیون و با سمنتاسیون مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین با توجه به توزیع گمانه های مورد ارزیابی که در قسمت رسوبی گستره مورد مطالعه با سن کمتر از 10000 سال قرار دارند، جواب های با شرایط بدون سمنتاسیون مورد قبول است؛ آنالیزهای انجام شده نشان می دهد که از میان 46 حلقه گمانه، تحلیل شده، 35 گمانه مستعد روانگرایی هستند که بیشتر آن ها در شهرستان نوشهر واقع شده اند. با توجه به مقادیر شاخص پتانسیل روانگرایی بدست آمده در گستره مورد مطالعه بر اساس روش سرعت موج برشی با فرض شرایط بدون سمنتاسیون خاک، 7/8 درصد گستره مورد مطالعه در محدودة 0PL = ، 2/15درصد در محدودة 5>PL >0، 3/41 درصد در محدود 15>PL>5و 8/34درصد در محدودة 15<PL قرار دارند. نظر به این که عمق سطح ایستابی یک پارامتر مهم در روانگرایی خاک می باشد، با توجه به بالا بودن سطح ایستابی، و با در نظر گرفتن پتانسیل بالای لرزه خیزی منطقه، احتمال روانگرایی بالا می رود.
_||_
