بررسی شدت اثر تنش های محیط بر روی رشد ، پروفایل پروتئینی و ویژگیهای بیوشیمیایی سودوموناس آئروژینوزا ATCC 27853

الموضوعات : Biotechnological Journal of Environmental Microorganisms

آزیتا تیشه یار ¹ , محمد فائزی قاسمی ² , نور امیر مظفری ³

1 - گروه میکروبیولوژی ، دانشکده علوم پایه ،واحد لاهیجان ،دانشگاه آزاد اسلامی ، لاهیجان، ایران
2 - گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه ،واحد لاهیجان ، دانشگاه آزاد اسلامی ، لاهیجان، ایران
3 - گروه میکروبیولوژی ،دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران ، ایران

تاريخ الإرسال : 17 الثلاثاء , صفر, 1444 تاريخ التأكيد : 09 الأربعاء , ربيع الأول, 1444 تاريخ الإصدار : 02 الجمعة , ذو الحجة, 1443

الکلمات المفتاحية: تنش , پروفایل پروتئینی , ویژگیهای بیوشیمیایی, سودوموناس آئروژینوزا 27853 ATCC,

ملخص المقالة :

سودوموناس آئروژینوزا عامل اصلی عفونت‌های بیمارستانی و مقاوم به اکثر آنتی‌بیوتیک‌ها است. این مطالعه باهدف بررسی تأثیر شرایط مختلف تنش بر رشد، مشخصات پروتئینی و ویژگی‌های بیوشیمیایی این باکتری انجام شد. سلول‌های 27853 Pseudomonas aeruginosa ATCC در فاز لگاریتمی در معرض تنش‌های متفاوت مانند غلظت سوکروز، اتانول، اسید، فشار اسمزی و CoCl2 قرار گرفتند. پس از هر شرایط تنش، رشد و بقای سلول‌های باکتری تعیین شد. مشاهدات میکروسکوپی تغییرات مورفولوژی را در شرایط مختلف تنش نشان داد. 27853 P. aeruginosa ATCC تا 3 pH ،;(V/V) % 55اتانول و;CoCl2;را تا;(W/V) %7 تحمل کرد ولی فراتر از این مقادیر، باکتری توانایی خود را برای زنده ماندن از دست داد. حداکثر تحمل به سوکروز حدود 35 درصد (W/V) بود. نتایج نشان داد که شرایط تنش‌های مختلف نمی‌تواند بر ویژگی‌های اصلی بیوشیمیایی تأثیر بگذارد. تصویر میکروسکوپ الکترونی روبشی سلول‌های; P. aeruginosa ATCC 27853که در معرض شرایط تنش مختلف قرار گرفتند، تغییرات گسترده‌ای را در مورفولوژی سلول‌ها نشان داد. علاوه بر این، پس ازتیمار با تنش‌های مختلف، تغییرات قابل‌توجهی در الگوی کلی پروتئین P. aeruginosa 27853;براساس تجزیه‌وتحلیل SDS-PAGE مشاهده شد. می‌توان نتیجه گرفت که تنش‌های شدید محیطی تأثیرات زیادی بر الگوی رشد، ویژگی‌های فنوتیپی والگوی پروتئین این باکتری;دارد. اگر تنش‌ها به‌یک‌باره ایجاد شوند، باعث مرگ می‌شوند، اما اگر به‌آرامی تحت تأثیر قرار گیرند و برای مدت طولانی‌تر، اکثر باکتری‌ها قادر خواهند بود قسمت‌های آسیب‌دیده را ترمیم کنند و رشد دوباره از سر گرفته شود.