جداسازی و شناسایی خصوصیات باکتری های همزیست- بیماریزا جدا شده از گیاه شبدر ایرانی

الموضوعات : Biotechnological Journal of Environmental Microorganisms

نازنین موذن پور ¹ , منیر دودی ² , لادن رحیم زاده ترابی ³ , محمد حسین پزنده ⁴

1 - گروه میکروبیولوژی ، واحد فلاورجان، دانشگاه آزاد اسلامی ، اصفهان ، ایران
2 - گروه میکروبیولوژی ، واحد فلاورجان ، دانشگاه آزاد اسلامی ، اصفهان ، ایران
3 - گروه میکروبیولوژی ، واحد فلاورجان ، دانشگاه آزاد اسلامی ، اصفهان ، ایران
4 - گروه داروسازی و سم شناسی ، دانشکده داروسازی ، دانشگاه علوم پزشکی همدان ، همدان ، ایران

تاريخ الإرسال : 15 الجمعة , جمادى الأولى, 1444 تاريخ التأكيد : 01 الأحد , جمادى الثانية, 1444 تاريخ الإصدار : 03 الثلاثاء , جمادى الثانية, 1444

الکلمات المفتاحية: باکتری های بیماریزا, همزیستی , گیاه شبدر, رفتار فنوتیپک , رفتار ژنوتیپیک ,

ملخص المقالة :

بیماری‌های گیاهی چه به صورت همه‌گیری‌های نامنظم و چه آسیب‌های منظم اثرات مخربی بر گیاهان و عملکرد آنها می‌گذارند. باکتری هایی نظیر اروینیا، پکتوباکتریوم و کلبسیلا دارای محدوده میزبانی بسیار گسترده ای بوده و می توانند برای تعداد زیادی از گیاهان زینتی و زراعی نقش بیماریزایی داشته باشند یا حتی یک رابطه بیماریزای همزیستی با گیاه برقرار کنند. این دسته باکتریهای مولد انواع بیماری های گیاهی قادرند بر روی غده های بذری و جامعه میکروبی خاک اثر بگذارند. این مطالعه با هدف بررسی و تحلیل مولکولی پاتوژن های همزیست خاص مرتبط با گیاه شبدر ایرانی از منطقه شهرضا در بخش جنوبی اصفهان انجام شد. در این تحقیق، نمونه‌های گیاه شبدر ایرانیTrifolium resupinatum که دارای ساختار ریشه‌های گره‌دار بودند، ابتدا جداسازی و سپس جهت غربالگری از نقاط مختلف منطقه جنوب اصفهان (شهرضا) جمع آوری و به آزمایشگاه تحقیقاتی واحد فلاورجان منتقل شدند. از محیط کشت مخمر مانیتول آگار برای شناسایی اولیه ایزوله ها استفاده شد. پس از آن نمونه‌های باکتریایی با استفاده از تستهای مورفولوژیکی، بیوشیمیایی و مولکولی (روش کلنی-PCR) مورد شناسایی قرار گرفتند. یافته های این مطالعه ویژگی های مولکولی سه گونه مجزا به نام های اروینیا کریزانتمی، پکتوباکتریوم کاروتووروم و کلبسیلا اکسی توکا را مشخص کرد. نتایج نشان داد که دو گونه اول یک رابطه بیماریزای همزیستی با گیاه شبدر ایرانی T. resupinatum نشان دادند، در حالی که گونه دوم تهدیدی برای سلامت انسان به عنوان یک پاتوژن بود.