واکاوی واژگان نظایر حب در سیر تاریخی تفاسیر قرآن (اخدان، ولیجه و حنان)
الموضوعات :علی محمد میر جلیلی 1 , محمد فاکرمیبدی 2 , نسرین علوی نیا 3
1 - استاد گروه قرآن و حدیث، دانشکده الهیات دانشگاه میبد، میبد، ایران.
2 - استاد گروه قرآن و حدیث، دانشگاه جامعه المصطفی العالمیه، تهران، ایران.
3 - طلبه حوزه سطح 4، موسسه آموزش عالی جامعه النور، شیراز، ایران (نویسنده مسئول).
الکلمات المفتاحية: قرآن کریم, سیر تاریخی, اخدان, ولیجه, حنان, حب.,
ملخص المقالة :
این مقاله با روش توصیفی – تحلیلی و با ابزار کتابخانه¬ای به واکاوی واژگان نظایر حب در قرآن (اخدان، ولیجه وحنان) می¬پردازد. برخی از لغویان اصل معنای أخدان را به معنای مطلق دوست و رفیق، برخی نیز دوستی همراه با میل و خواهش نفسانی به کار برده اند. این واژه برای مذکر و مؤنث یکسان کار می¬رود و هدف در آن، حبی است که موجب تشکیل خانواده نباشد بلکه نوعی دوستی پنهانی جهت سکون غریزه جنسی است. اغلب مفسران در طول تاریخ همین معنا را برای آن برشمرده¬اند. ولیجه به معنی دوست، رفیق و محرم اسرار به کار رفته که مفرد و جمع آن یکسان است البته برای دوستی سری به منظور مکر و خدعه به کار می¬رود. مفسران متعددی واژه بطانه و برخی نیز «دخیله» تفسیر کرده-اند. حنان نیز به معنی رحمت، عاطفه و شفقت به کار رفته است. اغلب مفسرین به کلمه «رحمه» اشاره داشته¬اند و عده¬ای «تعطف و شفقه» را نیز استفاده کرده¬اند.
