بررسی رتوریک و زیبایی‌شناسی در غزلیات شمس از منظر واژگان و ترکیب‌سازی
محورهای موضوعی : ادبیات فارسی
کلید واژه: غزل, زیبایی‌شناسی, مولانا, irony, Literature, رتوریک, literary richness, Azar Yazdi, intellectual fiction, ترکیب‌سازی,
چکیده مقاله :
همان‌گونه که زیباییِ حاصل از یک معماری، مجموعۀ زیبایی بخش‌های گوناگون آن است، زیبایی و رتوریک شعر هم حاصل زیبایی واحدهای ساختاری آن از جمله توجه به ساختار آوایی و استفاده از فنون و روش‌هایی است که تأثیرات زیبایی‌شناختی آوای کلام را برجسته‌تر و بیشتر می‌کند. در غزلیّات مولانا چنان آفرینش‌های شاعرانه و پردازش‌های هنرمندانه و ظرایف گوناگون هنری دیده می‌شود که چیرگی مولانا را هم در بیان مفاهیم و هم در به کارگیری زبان به خوبی نشان می‌دهد؛ تسلط مولانا بر زبان سهم به‌سزایی در هنرمندی و خلاقیت ادبی او دارد وی با شناخت ظرفیت‌های زبانی به‌ویژه در حوزة واژگان و ترکیب سازی، ضمن خلق تصاویر و تناسب موسیقیایی به انتقال مفاهیم به‌خوبی توجه کرده است تا جایی که ویژگی بارز و مشخصۀ او را در این زمینه، گزینش و انتخاب واژگان و ترکیب های منحصر به فرد و مناسب در جهت القای معنای شعری خود می‌توان نام نهاد؛ به‌گونه‌ای که غزل او نه تنها ابزاری مناسب و کارآمد برای انتقال مفاهیم والا در اندیشۀ عرفانی اوست، بلکه محملی زیبا و موسیقیایی برای تحت تأثیر قرار‌دادن احساسات و عواطف زیبایی‌پسند مخاطب است. نتایج این پژوهش که به شیوۀ کتابخانه‌ای و بر اساس روش توصیفی- تحلیلی صورت پذیرفته است، حاکی از آن است که مولانا خوشه‌های آوایی را در تمام سطوح واجی، واژگانی و نحوی به‌صورت مناسب و بجا به کار گرفته است.
Aesthetic examination of irony, the Philosophy for Children Program (FABAK) has used storytelling as an effective tool to encourage children to engage in dialogue and participation in the Philosophical Research Society and the Rings of Discovery. Fabak commentators focus most of their efforts on children, philosophy, and educational theories and pay little attention to the independence, identity, and literary richness of the story and use it only as a tool. In Iran, with the "New Tales from Old Books" approach, it is necessary to pay attention to the importance of irony in the story. Acknowledging that the explicit expression of some meanings is not pleasant, but by irony, the same meanings can be expressed in an effective and expressive manner. The metaphor is more subtle than stating, because the metaphor is like a conceptual claim with a reason. The irony of the term is to convey the meaning of the audience from what has been said to what has not been said. The use of metaphor in the word has a variety of reasons, including politeness, illustration, reasoning, ornamentation, or the appeal of the word. One of the rhetorical industries and aesthetics of speech is the "irony" of which the stories of the child have benefited the most, and in various cases and with different motives, have various interpretations. In the present article, various uses of this method have been studied in a descriptive-analytic manner and by examining the irony in new stories from ancient books.
_||_