تحلیل نمادهای مرگ در اشعار شارل بودلر
محورهای موضوعی : ادبیات فارسی
کلید واژه: نماد, مرگ, Death, symbol, symbolism, سمبولیسم, شارل بودلر, Charles Baudelaire, the flowers of evil, گلهای رنج,
چکیده مقاله :
شارل بودلر، شاعر فرانسوی قرن نوزدهم، همواره در جستجوی آرمانشهری بود تا از این دنـیای پررنـج و درد به آنجا سفر کند و این سفر جز با مرگ ممکن نبود. پدر شعر مدرن و پایه گذار مکتب سمبولیسم با ذهن خلاق خود نمادهایی را وارد شعرش کرد و از این طریق مفاهیم بکر و نمادینی از مرگ به وجود آورد. در واقع، نمادگرایی یا سمبولیسم عبارت است از جای گزینی یک مفهوم به جای مفهوم دیگر و همچنین استفاده از تصاویر عینی و ملموس برای بیان عواطف و افکار انتزاعی. یک کلمه یا یک شکل وقتی نمادین تلقی می شود که به چیزی بیش از معانی آشکار و مستقیم خود دلالت کند. مرگ در بسیاری از آثار شعرا و ادبای جهان از چهرهای پلشت برخوردار است؛ ولی او با آغوش باز پذیرای مرگ است. در اشعار وی، مرگ نه تنها مفهومی جانشکار و کریه نیست، بلکه از جایگاهی بالا و ویژه برخوردار است. سوال این است که در دیوان شعری گلهای رنج چه کلماتی نماد مرگ هستند؟ در این تحقیق، نه تنها واژه صریح مرگ، بلکه واژگان دیگری که نماد مرگ هستند نیز مورد مطالعه قرار خواهند گرفت.
The nineteenth-century French poet, Charles Baudelaire, always sought a utopia towards which he could set out on a journey and leave this corporeal world of pain and sorrow behind. And this journey was possible only through death. Baudelaire, the forefather of modern poetry and also the founder of the Symbolism school, with his creative mind, composed symbolic poetry through which he presented novel and symbolic concepts of death. Symbolism means to use a concept to represent another and also to use tangible and concrete images to express abstract emotions and thoughts. A word or a picture is considered symbolic when it refers to something different from its direct meaning and literal sense. Despite an unpleasant image of death depicted in many works of world literature, he warmly embraces death. In his poetry, not only is death a nasty and life-taking concept, but it also enjoys a high status and is particularly regarded. The question is which words symbolize death in the book of poem “The Flowers of Evil”. This research studies not only the exact word of death but also the other words that are symbols of death.
- منابع و مآخذ
1 ــ آلبوم، میچ. سهشنبهها با موری. ترجمه ماندانا قهرمانلو، تهران: قطره، 1385.
2 ــ برگمن، گرگوری. کتاب کوچک فلسفه. تهران: اختران، 1386.
3 ــ پارسایار، محمدرضا. گلهای رنج. گزیده اشعار، تهران: هرمس،1393.
4 ــ جواری، محمدحسین. «تحلیل تطبیقی ققنوس و آلباتروس، دو شعر از نیما و بودلر»، مجله متنشناسی ادب فارسی، دوره 45، شماره 1، بهار 1388، صفحه 17-30.
5 ــ سیدحسینی، رضا. مکتبهایادبی. تهران: نگاه، 1376.
6 ــ شمس، مرتضی. قطعههایی از گلهای رنج. تهران: انتشارات کتابخانه گوتنبرگ، 1335.
7 ــ فهیمکلام، محبوبه. «بودلروسپهری،درجستوجویبهشتگمشده». مجله ادبیات تطبیقی، دوره 2، شماره 8، زمستان 1387، صفحه 125-137 .
8 ــ قرایی، شهلا. «مفهوم دقیق مدرنیته از نظر شارل بودلر و کژتابیهای آن در شعر نو فارسی». فصلنامه سبکشناسی نظم و نثر فارسی، سال هشتم، شماره چهارم، زمستان، 1394، صفحه 234-241.
9 ــ محسنی، محمدرضا. «تامل در مرگ و نظام هستی در شعر گورستان دریایی پل والری و رباعیات خیام». پژوهشهای زبان و ادبیات تطبیقی، دوره سوم، شماره 3، پاییز 1391، صفحه 157-173.
10 ــ معین، محمد. فرهنگ فارسی معین. تهران: اشجع، 1388.
11 ــ مولوی، جلالالدین محمد. مثنوی معنوی. تهران: امیرکبیر، 1363.
12 ــ میرصادقی، جمال؛ میرصادقی، میمنت. واژهنامةهنرداستاننویسی. تهران: کتاب مهناز، 1377.
13 ــ یالوم، اروین. مامان و معنای زندگی. ترجمه سپیده حبیب، تهران: کاروان، 1387.
14 ــ Baudelaire, Charles, Les Fleurs du mal, Paris : Bibliothèque Précieuse, 1955.
15 ــ Baudelaire Charles, Œuvres complètes, Paris : Gallimard, 1975.
16 ــ Bonneville, Georges, Les Fleurs du mal, Baudelaire, Paris : Hatier, 1972.
17 ــ DUBOSCLARD, Joel; Les Fleurs du mal, Le Spleen de Paris, Paris : Hatier, profil, 1972.
18 ــ ORFILA, Thierry, L’image de la mort chez Baudelaire, Revue des lettres et de traduction (مجله الاداب و الترجمه), N° 8, 2002, pp. 341-359
_||_