راهبرد مطلوب خوانش شعر؛ تخییل یا تصدیق؟ ملاحظاتی در خوانش شعر بر اساس آراء خواجه نصیر طوسی با توجه به مفهوم شراب در شعر حافظ
محورهای موضوعی : ادبیات فارسی
کلید واژه: Reading, Hafez, Fiction, wine, خوانش شعر, تخییل, تصدیق, شراب, Confirmation,
چکیده مقاله :
مناقشاتی که در سده اخیر در حوزه‌های مختلف از جمله پیرامون مفهوم شراب در شعر حافظ میان ادیبان و شعر‌شناسان در گرفته است و منجر به نگارش ده‌ها کتاب و مقاله و ... شده است، تا کنون راه به جایی نبرده است و هم‌چنان نیز آثاری نگاشته می‌شود که اصرار به دامن‌زدن به همان مناقشات سابق دارند. در این مقاله با تکیه بر نظریه شعری خواجه نصیرالدین طوسی راهبردی استخراج می‌گردد که به مناقشات یاد شده بتواند پایان دهد. مناقشاتی که بعضاً محصول نگاه منطقی یا به قول خواجه نصیرالدین طوسی نگاه تصدیقی به شعر است و در پی تفسیر مفاهیم موجود در شعر با تطبیق آن‌ها با خارج و یافتن ما به ازای مفهوم در خارج است. راهبرد کارآمد خواجه نصیرالدین طوسی مبتنی بر خودبسندگی شعر و استقلال آن از جهان خارج است که این روش را بر اساس آراء خواجه نصیرالدین طوسی و دیگر فلاسفه اسلامی روش تخییلی به شعر می‌توان نام نهاد.
Desirable strategy for reading poetry, imagination or Confirmation? The controversy that has taken place in Hafez''s poetry in this century in various fields, including the concept of wine in Hafez''s poetry, which has led to the writing of dozens of books and essays, has never gone a long way And there are also writings that insist on encouraging the same as previous conflicts. In this article, based on Khaje Nasir-e-Al-Din Tusi''s poetic theory, a strategy is drawn that can end the conflicts. Conflicts that are sometimes the product of a logical Perspective to poetry and an attempt to interpret the concepts in the poem by adapting them to the outside and finding the implication of the concept outside. The effective strategy of Khajeh Nasir is based on the independence of poetry from the outside world. , This method, based on the views of Khaje Nasir al-Din Tusi and other Islamic philosophers, can be called a fictional approach to poetry.
1ـ اقبالی، معظمه. شعر و شاعری در آثار خواجه نصیرالدین طوسی، ... و متن کامل و منقح معیارالاشعار. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان چاپ و انتشار، 1379.
2ـ آشوری، داریوش. عرفان و رندی در شعر حافظ. تهران: مرکز، 1393.
3ـ ابن ابیطالب، علی. نهجالبلاغه. تهران: پیام عدالت، 1384.
4ـ اخوان ثالث، مهدی. بدعت‌ها و بدایع نیما یوشیج. تهران: زمستان، 1376.
5ـ ـــــــــــ، ـــــ . عطا و لقای نیما یوشیج. تهران: زمستان، 1376.
6ـ ارسطو. مابعدالطبیعه. ترجمه محمدحسن لطفی. تهران: طرح نو، 1385.
7ـ جمالی، منوچهر. رندی، هویت معمایی ایرانی. لندن: کورمالی، 2004.
8ـ دشتی، علی. نقشی از حافظ. تهران: اساطیر، 1364.
9ـ شمیسا، سیروس. یادداشتهای حافظ. تهران: نشر علم، 1388.
10ـ طوسی، خواجه نصیرالدین. اساسالاقتباس. تهران: فردوس، 1389.
11ـ کسروی، احمد. حافظ چه میگوید؟(نسخه الکترونیکی). 1324.
12ـ محمدی، ابوالحسن. مبانی استنباط حقوق اسلامی. تهران: دانشگاه تهران، 1387.
13ـ محیططباطبایی، محمد. آنچه درباره حافظ باید دانست. تهران: بعثت، 1367.
14ـ نصر، سید‌حسین؛ لیمن، الیور. تاریخ فلسفه اسلامی. تهران: حکمت، 1383.
15ـ هومن، محمود. حافظ چه میگوید؟. تهران: شرکت کتابفروشی ادب، 1317.
_||_