انوری آیینه تعارض و تناقص
محورهای موضوعی : ادبیات فارسیطاهره خبازی 1 , محمدرضا قاری 2
1 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامینـپیشوا، گروه زبان و ادبیات فارسی، ورامین، ایران. (نویسنده مسؤول)
2 - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک، گروه زبان و ادبیات فارسی، اراک، ایران.
کلید واژه: تعارض, تناقض, هنجارگریزی, contradiction, Conflict, ملتمسات, محیط اجتماعی, Social environment, mltmosat,
چکیده مقاله :
انوری را میتوان بزرگترین و مهم ترین آیینه تعارض و تناقض عصر سلجوقی دانست. انوری از یک سو میراث عظیم تمدّن اسلامی و ایرانی را که شامل حکمت، علم، هنر و شعر است به ارث برده و از یک سو تمامی آن میراث معنوی را به سخره گرفته است. انوری همواره میان خردگرایی و خردستیزی و مفاخره به شعر و نفرت از شعر در نوسان است و دیگر از جلوههای تناقض را میتوان در کلام و زبان انوری جستجو کرد. برای فهم بهتر این تعارضها باید علل آن ها مورد بررسی قرار گیرد و نقش اجتماعی شعر انوری و هنجارگریزهای وی شناخته شود. انوری همواره در میان حقیقت وجودی و واقعیت اجتماعی زمانه معلق بوده و نگاه او به شعر و شاعری در درک این تعارضات بسیار مهمّ است. در میان قصاید مدحی وی میتوان به اهداف و رویکردهای متفاوت او در مدح نیز پی برد.
Wrigley can be the greatest and the most important conflict and inconsistency of the Seljuk era mirror. On the one hand a massive legacy of Wrigley Islamic and Iranian تمدّن that contains wisdom, science, art, and poetry is inherited and the spiritual heritage of all of it to skhreh. Wrigley has always been among the new wisdom and wisdom and mfakharh to poetry and poetry of hate in swing and other sound effects the inconsistency can be found in the words and language of Wrigley. For a better understanding of the causes of this conflict, they should be investigated and social roles anvari's poetry and his هنجارگریز. Wrigley has always been in the midst of existential truth and reality has been suspended and his social-stroke look to poetry, and very important in the understanding of these conflicts said. In the midst of his مدحی قصاید can be applied to different approaches and goals he also sought in the eulogy.
منابع و مآخذ
1ـ انوری، اوحدالدین. دیوان انوری به اهتمام محمدتقی مدرس رضوی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، جلد اول، چاپ سوم، 1364.
2ـ انوری، اوحدالدین. دیوان انوری، با مقدمه سعید نفیسی. تهران: انتشارات نگاه، چاپ اول، 1376.
3ـ براون، ادوارد. تاریخ ادبیات ایران از فردوسی تا سعدی. ترجمه غلامحسین صدری افشار. تهران: انتشارات مروارید، چاپ اول، 1351.
4ـ پورنامداریان، تقی. در سایة آفتاب (شعر فارسی و ساختشکنی در شعر مولوی). تهران: انتشارات سخن، چاپ سوم، 1388.
5ـ دولتشاه سمرقندی. تذکره دولتشاه سمرقندی. به تصحیح محمد عباسی. تهران: کتابخانة بارانی، 1337.
6ـ زرینکوب، عبدالحسین. با کاروان حله. تهران: انتشارات علمی، چاپ یازدهم، 1378.
7ـ شفیعیکدکنی، محمدرضا. مفلس کیمیافروش. انتشارات سخن، چاپ اول، 1372.
8ـ صفا، ذبیحالله. مختصری در تاریخ تحول نظم و نثر پارسی. تهران: انتشارات ققنوس، چاپ چهاردهم، 1373.
9ـ فروزانفر، بدیعالزمان. سخن و سخنوران. تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ پنجم، 1380.
10ـ کزازی، میرجلالالدین. درّ دریای دری، نگاهی به تاریخ شعر فارسی. تهران: نشر مرکز، چاپ دوم، 1380.
11ـ محبتی، مهدی. از معنا تا صورت. تهران: انتشارات سخن، جلد دوم، چاپ اول، 1388.
12ـ ـــــــــــــ . در جستجوی قاف، درآمدی بر سیر تحول عقلانیت در ادب فارسی. تهران: انتشارات سخن، چاپ اول، 1379.
13ـ محجوب، محمدجعفر. سبک خراسانی در شعر فارسی (بررسی مختصات سبکی شعر فارسی). انتشارات فردوس و جامی، چاپ اول، بیتا.
14ـ مؤتمن، زینالعابدین. شعر و ادب فارسی. تهران: انتشارات زرین، چاپ دوم، 1364.
15ـ نفیسی، سعید. تاریخ نظم و نثر در ایران و در زبان فارسی. تهران: انتشارات فروغی، جلد اول، چاپ دوم، 1363.
16ـ نوبخت، ایرج. نظم و نثر پارسی در زمینة اجتماعی از آغاز تا نهضت مشروطه. تهران: انتشارات ربیع، چاپ اول، 1373.
17ـ نیکوبخت، ناصر. هجو در شعر فارسی، نقد و بررسی شعر هجوی از آغاز تاعصر عبید. تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1380.
18ـ یوسفی، غلامحسین. برگهایی در آغوش باد. تهران: انتشارات علمی، جلد اول، چاپ دوم، 1372.
_||_