رنگ اقلیمی در شعر محمد بیابانی
محورهای موضوعی : ادبیات فارسی
محمد مرادی
1
(دبیر -اموزش و پرورش بندرعباس)
پوران یوسفی پور
2
(استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی انار- ایران)
فاطمه غفوری مهدی آباد
3
(استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی انار- ایران)
کلید واژه: : رنگ اقلیمی, اشعار, محمد بیابانی,
چکیده مقاله :
محمد بیابانی، زادۀ اقلیم جنوب ایران است. وی از شاعران نامی و متعهد و اجتماعی است. و از آن جهت که محیط زندگی، فرهنگ و اقلیم طبیعی، تاثیر انکار ناپذیری بر انسان می گذارد. بررسی این گونه تاثیرات در آثار شاعران و نویسندگان تحت عنوان رنگ اقلیمی یا محلی قرار می گیرند. رنگ محلی یا صبغه اقلیمی اصطلاحی است که این تاثیرات را در شعر شاعران بیان می نماید. اندوخته های فکری و ذهنی هر شاعر از رهگذر زندگی در اقلیم طبیعی و فرهنگی خاصی، به آفرینش تصاویر شاعرانه ای در شعر او می انجامد، که به آن رنگ محلی یا اقلیمی گفته می شود. رنگ اقلیمی در شعر معاصر بازتاب تجربه ی شخصی شاعران است که رهآورد آشتی و همزیستی انسان با طبیعت است که در شعر معاصر ایران ابتدا در شعر نیما جلوه گر شد و سپس در سرودهای شاعران پس از او مورد توجه و استقبال قرار گرفت. این پژوهش به روش مطالعه ی کتابخانه ای به شیوه تحلیلی -توصیفی در پی پاسخ به این پرسش است که محمد بیابانی چرا و به چه میزان توانسته اقلیم جنوب را در شعر خود، منعکس نماید. نتایج به دست آمده حکایت از این دارد که سوای بوم سروده های او، رنگ اقلیمی در تمام سروده های او پر رنگ است و برجسته ترین ویژگی زبانی سروده های او پس از آرکائیسم، برجستگی رنگ اقلیم و طبیعت جنوب است که نشان از دلبستگی و علاقه و انس شاعر به زیست بوم و فرهنگ کهن سرزمین خود دارد.
The poet Mohammad Biabanizadeh is from the southern climate. A climate that has sided with the sea and the land and is inextricably linked to the scorching heat. He was born in Bushehr and spent his childhood in the same city. The living environment and natural climate seem to have an ineffective effect on Asnan. Which examine these effects in the works of poets and writers under the title of climatic or local color. Local color or climatic character is a term that expresses these effects in the poetry of poets. It is with nature that in contemporary Iranian poetry, it first appeared in Nima's poetry and then in the poems of poets after him, it was noticed and welcomed. This research seeks to answer the question of why and to what extent Mohammad Biabani was able to reflect the southern climate in his poetry through the method of analytical-descriptive library study. And the results indicate that besides Boom His poems are full of climatic colors in all of his poems and the most prominent linguistic feature of his poems after Vazgani Archaism is the prominence of the color of climate and southern nature and his fondness and interest in his ecology.
_||_