تحلیل سازمان فضایی نظام شهری (مطالعه موردی: استان آذربایجانشرقی)

محورهای موضوعی : مطالعات مدیریت شهری

دکتر نفیسه مرصوصی ¹ (ندارد)
دکتر حسن حکمت نیا ² (ندارد)
دکتر محمد رضا پور محمدی ³ (ندارد)
دکترحسین نظم فر ⁴ (مسئول مکاتبات)

تاریخ دریافت : 1390/02/20 تاریخ پذیرش : 1390/05/02 تاریخ انتشار : 1390/01/01

کلید واژه: آنتروپی, تعادل فضایی, نظام شهری, آذربایجانشرقی,

چکیده مقاله :

مقدمه و هدف پژوهش: هدف اصلی این پژوهش بررسی و تحلیل درجه تعادل فضایی نظامشهری استان آذربایجانشرقی بر مبنای شاخص آنتروپی و مدل حد اختلاف طبقه ای بر اساسآمار و اطلاعات شش دوره سرشماری میباشد.روش پژوهش: روش اجرای پژوهش به صورت کمی تحلیلی همراه با ارائه مدلهای کاربردیمی باشد. جامعه آماری مورد نظر در این پژوهش، شهرهای استان مورد مطالعه می باشد کهبصورت رسمی در سرشماری ها شهر اعلام شدهاند.٥٨/ یافته ها: در سال ١٣٨٥ کاهش سهم تبریز تداوم یافته و سهم جمعیت شهر تبریز به ١٩درصد رسیده است. سهم جمعیت شهرهای بزرگ استان نیز با کاهش مواجه بوده ولی به دلیلاینکه تعداد شهرهای استان از ٣٩ شهر به ٥٧ شهر رسیده و تعداد شه رهای کوچک وکم جمعیت نیز افزایش زیاد یافته است لذا کاهش سهم جمعیت شهر تبریز نسبت به کلجمعیت استان به دلیل افزایش تعداد شهرهای کوچک مجددًا تشدید و درجه آنتروپی به٠ کاهش یافته است. /٥٠٢نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش حاکی است، استقرار جمعیت در کانون ه ا و طبقاتشهری به صورت متعادل و همگون توزیع نشده اند و روند تمرکزگرایی در کلانشهر تبر ی ز باسرعت قابل توجهی در حال جریان است و شبکه شهری را از حالت نیمه متعادل در دهه ه ایاخیر به سمت شرایط بحرانی سوق داده است

چکیده انگلیسی:

Introduction: The main purpose of this research is review and analysis of spatial equilibrium degree in East Azerbaijan urban system based on entropy index and class difference limit model underlying of statistics and information of 6 periods of census. Method: Method of research performance is the form of quantity-analytical parallel with presenting of practical models. Mentioned statistical society in this research is the cities of case study province that formally enunciate as a city in census. Results: In 1385 reducing of share of Tabriz population has reached to 58.19 percent. Also share of province great cities population have faced with reduction but because of number of province cities have reached from 39 cities to 57 cities and also the number of small cities and low population have raised more. Therefore because of rising number of small cities the reduction of Tabriz population share comparison with whole of province population renews exaggerate and entropy degree has reduced to .502. Conclusion: The conclusions of this research reveal that settling of population in centers and city classes have distributed with equilibrium form and concentration process of Tabriz metropolis is streaming with noted speed and have directed city network from semi equilibrium situation to crisis conduction.