طراحی اکولوژیک فضاهای عمومی با تأکید بر پیوند شهر و طبیعت (نمونه موردی محله یوسف آباد تهران)
محورهای موضوعی : مطالعات مدیریت شهری
1 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یادگار امام (ره) شهر ری
2 - گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره)،تهران، ایران
کلید واژه: طراحی اکولوژیک, فضاهای عمومی, طبیعت, یوسف آباد, منطقه 6,
چکیده مقاله :
امروزه عدم توجه به مسائل اکولوژیک و زیست محیطی در طراحی فضاهای عمومی شهری و وجود نگرش صرفا معمارانه در طرح‌ها باعث از بین رفتن محیط زیست طبیعی شهرها و برهم خوردن نظم آن در فضای شهری می‌شود. این امر به نوبه خود در طول زمان باعث از دست دادن هویت شهرها، کم شدن خوانایی و عدم راحتی برای ساکنین شهر خواهد شد و رابطه میان فضاهای عمومی و طبیعت را کمرنگ خواهد کرد. محله یوسف آباد به عنوان شناسنامه و هویت شهر تهران واقع در منطقه 6 قرار دارد. این محله از گذشته دارای فضاهای شهری با سطح تعاملات اجتماعی بالا و محل وجود قنات ها و باغ ها بوده که اکنون در اثر توسعه های شهری کاملا از بین رفته اند. هدف اصلی پژوهش پیش رو شناخت، تحلیل و طراحی محیطی زیرساخت های اکولوژیک با استفاده از اصل پیوستگی میان فضاهای شهری و طبیعت در محله یوسف آباد می باشد. روش پژوهش: نوع پژوهش روش کمی-پیمایشی می باشد که داده ها از طریق توزیع 256 پرسشنامه میان ساکنین جهت بررسی تأثیر معیارهای فضاهای عمومی و پیوند با طبیعت در طراحی شهری اکولوژیک و تعیین درجه اهمیت هر کدام از مؤلفه استفاده شده است. یافته ها: براساس یافته ها، پر اهمیت ترین و کم اهمیت ترین مؤلفه ها به ترتیب زیرساخت های سبز به عنوان مهم ترین شاخص با امتیاز 7.87 و مشارکت به عنوان کم اهمیت ترین شاخص با امتیاز 5.43 می باشند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد زیرساخت های سبز مهم ترین شاخص و مشارکت به عنوان کم اهمیت ترین شاخص هستند. محله یوسف آباد در حال حاضر به حد تعادل میان مؤلفه های مهم و مشخص با عنوان پژوهش دست نیافته است و تنها می توان به وسیله پتانسیل فضاهای عمومی موجود در محله به یک طراحی شبکه اکولوژیک قابل توجه رسید.
Introduction and Purpose: Today, lack of attention to ecological and environmental issues in the design of urban public spaces and the existence of a purely architectural attitude in the designs cause destroys the natural environment of cities and disturbs its order in the urban space. This in turn over time, the loss of identity of cities will reduce the readability and discomfort for city residents and it will dilute the relationship between public spaces and nature. Yousefabad neighborhood is located in District 6 as the identity card of Tehran. This neighborhood has had urban spaces with a high level of social interactions and the location of aqueducts and gardens in the past Which are now completely destroyed by urban development. The main purpose of the forthcoming research is Knowledge, analysis and environmental design of ecological infrastructure using the principle of connection between urban spaces and nature in the neighborhood of Yousefabad. Method: The type of research is quantitative-survey method. Component were analyzed by using 256 questionnaires among residents to examine the effect of public space criteria and connection with nature in ecological design and determining the degree of importance of each the component. Findings: Based on the findings, the most important and the least important components are as green infrastructure as the most important indicator with a score of 7.87 and participation as the least important indicator with a score of 5.43 Conclusion: The results showed that green infrastructure is the most important indicator and participation is the least important indicator. Yousefabad neighborhood has not reached the balance between important and specific research components. It can only be done by the potential of public spaces in the neighborhood to achieved a remarkable ecological network design.
امین زاده، بهناز، آریامن، پونه. (1383). اصول و راهکارهای طراحی منظر فراصنعت، نشریه هنرهای زیبا، شماره 20. صص 37- 46.
خاکی، غلامرضا. (1387). روش تحقیق با رویکردی به پایان نامه نویسی، چاپ نهم، انتشارات بازتاب.
رزاقی، حبیب الله. (1392). تحلیل کیفی فضا و منظر شهری و الگوهای رفتاری استفاده کنندگان از فضا (مطالعه موردی: کناره رود کرج). فصلنامه علمی پژوهشب تحقیقات جغرافیایی، شماره 4، صص 95-112.
سکاران، اوما. (1390). روش‌های تحقیق در مدیریت، چاپ نهم، انتشارات مرکز آموزش مدیریت دولتی ریاست جمهوری.
گلکار، کورش (1393). آفرینش مکان پایدار، انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.
_||_
Adams, M. (2014). Wellbeing and the Environment: Wellbeing: A Complete Reference Guide, Volume II. P.P 1-5.
Asakawa, S. Yoshida, K. and Yabe, K. 2004. Perception of Urban Stream Corridors Within the Greenway System of Sapporo, Japan. In Landscape and Urban Planning,68(2004)167-182.
Bency, K.T. Jansy, J. Thakappan, B. Kumar, B. Sreelekha, T.T. Hareendran, N.K. Nair, P.K.K and Krishnan Nair. M. (2003). A Stady on the Air Pollution Related Human Diseases in Thiruvananthapuram City, Kerala. Proceedings of the Third International Conference on Environment and Health, Chennai, India. p.p 15- 17.
Bolund, P. Hunhanmar, S., 1999. ''Ecosystem services in urban areas. Ecological Economics''. vol 29, No. 2. pp. 293-301.
Bryant, M. 2004. ''Urban Landscape Conservation and the role of ecological greenways at local and metropolitan scales''. Landscape and urban planning. 76, 23-44.
CABE (Commission for Architecture and the Built Environment) (2009). Future health: Sustainable places for health and well-being. London: CABE.p4.
Carmona, M. de Magalhães, C and eo Hammond, L. (2008). Public Space; The management dimension. Simultaneously published in the USA and Canada. p.p 1-14.
EC (European Commission), 1994, The Aalborg Charter, ec.europa.eu/environment/urban/pdf, accessed 24 January 2013.
Jaafari, Sh., Alizadeh Shabani, A., Danehkar, A., and Nazarisamani, A. 2013. Landscape Ecological Metrics-Based Investigation of Land Cover/Use Changes in Khojir National Park. American-Eurasian J. Agric. & nviron. Sci., 13 (2): 168-173.
Jayakody, R.R.J.C. Amarathunga, D and Haigh, R. (2018). ntegration of disaster management strategies with planning and designing public open spaces.7th International Conference on Building Resilience; Using scientific knowledge to inform policy and practice in disaster risk reduction, Bangkok.p.p 955-961.
Jim, C.Y., Sophia, S., and Chen, C. 2003. Comprehensive Green Space Planning based on Landscape Ecology Principles in Compact Nanjing city, China, Landscape and Urban Planning Volume 65, Issue 3, 95-116.
Johnson, B R. & Hill, K. 2002, ''Ecology and Design: A framework for learning USA green walls or green magnets? Interractional relations in neighborhood boundary parks''. Landscape and urban planning, 41, 43-55.
Guo, R. MiAo, C. Chen, D., 2007. ''Eco- spatial structure of urban Agglomeration''. Chinese Geographical soiece, 17(1) 028-033. Ecological research. 19:99-100.
Madani-Pour, A (2008). Design of urban space: social process and spatial vision, Farhad Mortazaeinezhad translation, publication, processing and Urban Planning, Spring, third edition, Tehran.
Makhdoum, M.F. 2008. Landscape ecology or environmental studies (Land Ecology) (European Versus Anglo-Saxon School of thoughts). Journal of International Environmental Application and Science. (3): 147-160.
Muñoz-Erickson, T. A., Aguilar-González, B., & Sisk, T. D. (2007). Linking ecosystem health indicators and collaborative management: a systematic framework to evaluate ecological and social outcomes. Ecology and Society, 12(2), 6.
Pekha, R. 1997. An Approach to Open Space Planning Based On the Principles of Landscape Ecology: An Application to Greater Roanoke Area. Blacksburg, Virginia.
Rapport, D. J., Costanza, R., & McMichael, A. J. (1998). Assessing ecosystem health. Trends in ecology & evolution, 13(10), 397-402.
Tzoulas, K., Korpela, K., Venn, S., Yli-Pelkonen, V., Ka´zmierczak, A., Niemela, J., and James, P. 2012. Promoting Ecosystem and Human Health in Urban Areas, Using Green Infrastructure: A literature review. Landscape and Urban Planning, 81, 167–178.
UN (United Nations), 1992, Rio Declaration on Environment and Development, United Nations Environment Programme, http://www.unep.org/Documents.M, accessed 25 January 2013.
White, S. (1991). Somewhat More Independent: The End of Slavery in New York City, Athens, GA: University of Georgia Press. P.P1770–1810.
Sharma, P. P., Wu, J., Yadav, R. M., Liu, M., Wright, C. J., Tiwary, C. S., ... & Zhou, X. D. (2015). Nitrogen‐doped carbon nanotube arrays for high‐efficiency electrochemical reduction of CO2: on the understanding of defects, defect density, and selectivity. Angewandte Chemie International Edition, 54(46), 13701-13705.