بررسی مولفه‌های تاثیر بر ارتقای هوش فرهنگی مدیران شهری مطالعه موردی (منطقه ده شهرداری تهران)
محورهای موضوعی : مطالعات مدیریت شهری
سحر شتابان
1
(دانشجو)
سید موسی پور موسوی
2
(استاد)
علی اکبر رضایی
3
(استاد)
کلید واژه: هوش فرهنگی, مدیریت شهری, شهرداری تهران, فرهنگ, هوش,
چکیده مقاله :
مقدمه و هدف پژوهش: این پژوهش در نظر دارد مولفه‌های تاثیر گذار بر ارتقای هوش فرهنگی مدیران شهری در تعامل فرهنگی با شهروندان را تبیین و رهنمود هایی را جهت بهبود و ارتقای ابعاد رفتاری مدیران با شهروندان را ارایه نماید. روش پژوهش: نوع پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه انجام توصیفی، تحلیلی است و اطلاعات به دو شیوه اسنادی ( کتابخانه ای) و پیمایشی ( میدانی) جمع آوری گردیده است. یافته‌ها: در بررسی روابط بین ابعاد چهارگانه هوش فرهنگی, نتایج حاکی از رابطه معنی دار بین بعد استراتژی هوش فرهنگی با بعد رفتار و انگیزش هوش فرهنگی است. همچنین مشخص شد تاثیرگذاری هوش فرهنگی بر عملکرد وظیفه ای برخاسته از ابعاد دانش و رفتار هوش فرهنگی است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می‌دهد عوامل شناختی و فرا شناختی تاثیر زیادی در ارتقای هوش فرهنگی مدیران شهری دارد.
Introduction and Objective:This study intends to promote cultural intelligence components of municipal managers in cultural interaction with citizens to explain and guidelines to improve behavioral dimensions provide managers with citizens. Method: This study is an applied research and the methods of carrying out a descriptive, analytical and data using documentary (library) and survey-were collected. Findings: Examination of the relationships between the four dimensions of cultural intelligence, the results indicates a significant relationship between the cultural intelligence strategy with later behavioral and motivational cultural intelligence. It was also found to influence the cultural intelligence on task performance arising from the dimensions of cultural intelligence is knowledge and behavior. Conclusion:The results show that cognitive and metacognitive factors have a great impact in promoting cultural intelligence urban managers.
ابزری، مهدی و اعظم خانی، 1389. هوش فرهنگی، رویارویی با تفاوت ها، مجله عصر مدیریت، سال چهارم، شماره شانزدهم و هفدهم.
اشنایدر، سوزان و بارسو، ژان لویی (۱۳۷۹)، مدیریت در پهنه فرهنگ ها، ترجمه سید محمد اعرابی و داوود ایزدی، تهران دفتر پژوهشهای فرهنگی.
دیویس، استانلی، 1373. مدیریت فرهنگ سازمانی. ترجمه ناصر میرسپاسی. تهران: مروارید.
خاشعی، و؛ عطالله هرندی، 1394. بررسی نقش هوش فرهنگی در ارتقای هوشمندی رقابتی، پژوهشهای مدیرت منابع سازمانی
رحیم نیا، فریبرز، مرتضوی، سعید، و دلارام، طوبی، 1388. بررسی میزان تاثیر هوش فرهنگی بر عملکرد وظیفه ای مدیران. مدیریت فردا، 67-78.
زاهدی، شمس السادات ( ۱۳۷۹)، مدیریت فراملیتی و جهانی نگرش تطبیقی، تهران ؛ سازمان مطالعه و تدوین کتب و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها سمت.
زمانی، ابوالفضل و غلامعلی طبرسا، 1388. هوش فرهنگی؛ شایستگی جدید مدیران. مجله تدبیر، شماره 213.
شارع پور، محمود، 1387. جامعه شناسی شهری، تهران، انتسارات سمت.
مشبکی،اصغر، و راموز، نجمه، 1385. هوش فرهنگی،اکسیر موفقیت مدیران در کلاس جهانی. مجله علمی پژوهشی اقتصاد و مدیریت، شماره 3.
نائیجی محمدجواد، عباسعلی زاده منصوره، هوش فرهنگی؛ سازگاری با ناهمگون ها،1385، ماهنامه تدبیر-سال هجدهم-شماره181
نائیجی، محمد؛ عباسعلیزاده، منصوره (. 1390). "هوش فرهنگی و رابطه آن با ویژگیهـای کارآفرینانـه مـدیران سـازمانهـای غیرانتفـاعی درایران"، توسعه کارآفرینی، سال سوم، شماره دوازدهم،27-44.
تسلیمی، محمد سعید؛ قلی پور، آرین؛ وردی نژاد، فریدون و من آل آقا، میترا. (1388). ارایه ی راهکارهایی برای ارتقای هوش فرهنگی مدیران دولتی در امور بین المللی. پژوهشهای مدیریت. سال دوم، شماره چهارم. تابستان 1388. ص 29-57.
توماس، دیوید سی ؛ اینکسون، کر. (1387). هوش فرهنگی، مهارت‌های انسانیبرایکسبوکار. جهانی ترجمه میرسپاسی، ناصر؛ ودادی، احمد و دشتی، اعظم. تهران: میثاق همکاران.
نائیجی محمد جوادوعباس علیزاده، منصور 1386هوش فرهنگی؛ سازگاری با نا همگون ها،تدبیرص 20-22، شماره 181.
تسلیمی، محمد سعید ( 1388). ارائه راهکارهایی برای ارتقاء هوش فرهنگی مدیران دولتی در امور بین المللی،پژوهشهای مدیریت، 29-57.
مشبکی، اصغر؛ تیزرو، علی ( 1388). تأثیر هوش هیجانی و هوش فرهنگی با موقعیت رهبران در کلاس جهانی پژوهشهای مدیریت. 53-73.
Ang, S. - Van Dyne, L. - Koh, C. , (2006), Personality Correlates of the Four Factor Model of Cultural Intelligence. Group and Organization Management, Vol. 31, No. 1, 100-123.
Ang, S. ; Dyne, V. L. ; Koh, C. ; and Ng, K. Y. (2004). “The Measurement of cultural intelligence”, Academy of Management Meetings Symposium on Cultural Intelligence in the 21st Century, New Orleans, USA.
Earley, P. C. & Ang, S. (2003) Cultural Intelligence: Individual Interactions across Cultures. Stanford Business Books: Stanford, CA
Griffer, Mona R. Susan M. Perlis. 2007. Developing Cultural lntelligence in Preservice Speech- Language Pathologists and Educators. Communication Disorders Quarterly. 29 (1): 28-35.
Janssens, Maddy. Jeanne M. Brett. 2006. Cultural intelligence in global teams, a fusion model of collaboration. Grop & Organization Management. 31 (1): 124-153.
Moshabaki A. Rmooz N. [Cultural intelligence essence of successful in management]. 4th International Conference of Management. 2008. Tehran. Iran (Persian).
Thomas, D. C. & K. Inkson (2003). Cultural Intelligence: People Skills for Global Business. San Francisco: Berrett, Koehler Publishers.
Thomas, D. C. , Inkson, K. (2005) «Cultural Intelligence: People skills for a global workforce», Consulting To Management, 16 (1), 5–. 01
Van Dyne L. Ang S. Koh C. development and validation of CQS: The Cultural Intelligence Scale. Theory, Management and Application. New York. Armonk. 2008.
Van Dyne, Lin - Ang, Soon. (2005). Cultural Intelligence: An Essential Capability for Individuals in Contemporary Organizations, Global Edge. Msu. Edu.
William R. Keywords: A vocabulary of culture and society. Glasgow. Fontana. 1976.
Wiley, p37-38 H (2003), Managing culture, Lipp, G. Douglas, Clarke, Clifford