ارزیابی نقش بومیسازی المانها بر هویت بخشی مبلمان شهری (مطالعه موردی منطقه5 شهر کرج)
محورهای موضوعی : مطالعات مدیریت شهری
علی محمد میرزایی
1
(دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، سمنان، ایران Am_mirzaei116@yahoo.com)
محمد رضا زند مقدم
2
(استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، سمنان ایران dr.zandmoghadam@gmail.com)
کلید واژه: فضای شهری, هویت شهری, المانهای شهری, منطقه 5, شهر کرج,
چکیده مقاله :
مقدمه و هدف پژوهش: با گسترش فزاینده شهرنشینی و افزایش جمعیت شهرنشینان و مشکلات ناشی از آن، فراهم آوردن امکاناتی برای رفاه حال شهروندان بیش از پیش ضروری مینماید. امروزه اهمیت و نقش مبلمان شهری در خدمات رسانی و زیباسازی شهری بر هیچ کس پوشیده نیست و مبلمان شهری از اجزای ضروری و جدایی ناپذیر شهرها محسوب میشود. هدف از این مطالعه ارزیابی نقش بومی سازی المانها بر هویت بخشی مبلمان شهری منطقه 5 شهرکرج است. روش: پژوهش حاضر بعنوان یک مطالعه کاربردی بر مبنای شیوه توصیفی از نوع همبستگی به انجام رسیده است. بر اساس فرمول کوکران حجم نمونه383نفرمی باشند. برای سنجش روایی ابزار تحقیق از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. ضریب آلفای کرونباخ در شاخصهای مورد سنجش (بیش از7/0) روایی ابزار تحقیق مورد پذیرش است.جهت تجزیه و تحلیل دادهها براساس تکنیکهای جدول آماری توصیفی و مدل تحلیلی SWOT استفاده شده است. یافته ها: یافتههای مطالعه حاصل از مدل SWOT نشان داد که درراهبرد تهاجمی، مهمترین مولفه S10 O10. افزایش اوقات فراغت با ایجاد مبلمان شهری در مراکز خدماتی متعدد در بخش مرکزی با وزن 731/0، در راهبرد تدافعی، گزینههای W4 T9. مشارکت دادن مردم در طراحی و ساخت مبلمان شهری و مکان یابی صحیح آن براساس نیاز مردم با امتیاز 924/0، در راهبرد بازنگری مهمترین گزینه W6 O3. افزایش بودجه توسعه مبلمان شهری به منظور طراحی و ساخت مبلمان با کیفیت با امتیاز 1 ودر راهبرد تنوع، مهمترین مولفه این راهبرد از نظر جامعه آماری گزینه T5S5. تنوع سازی کاربریهای مختلف با هویت فرهنگی و کالبدی در محلات با وزن 0.852 میباشد. نتیجهگیری: شهروندان منطقه 5، با رضایت از وضعیت فعلی، در صدد ارتقاء شاخصهای مثبت و امکانات و توانمندیهای طراحی و معماری منطقه با استفاده از مدیریت شهری هستند. در نهایت میتوان گفت، اگر به مبلمان شهری توجه نشود، فضاهای شهری نیز آرامش و سکون لازم را ندارند و شهروندان نیز رغبتی پیدا نمی کنند تا از این فضاها بهره برداری نمایند.
Introduction: With the increasing expansion of urbanization and the increase of urban population and the resulting problems, providing facilities for the well-being of citizens becomes more and more necessary. Today, the importance and role of urban furniture in urban services and beautification is not hidden from anyone and urban furniture is an essential and integral component of cities. The purpose of this study is to evaluate the role of localization of elements on the identity of urban furniture in District 5 of Karaj. Method: The present study is an applied study based on a descriptive method of correlation. According to Cochran's formula, the sample size is 383 people. Cronbach's alpha coefficient was used to assess the validity of the research instrument. Cronbach's alpha coefficient in the measured indices (more than 0.7) is the validity of the accepted research tool. For data analysis based on descriptive statistical table techniques and SWOT analytical model has been used. Findings: The findings of the SWOT model study showed that in aggressive strategy, the most important component is S10 O10. Increase leisure time by creating urban furniture in various service centers in the central part with a weight of 0.731, in a defensive strategy, W4 T9 options. Involve people in the design and construction of urban furniture and its correct location based on the needs of the people with a score of 0.924, in the strategy of reviewing the most important option W6 O3. Increasing the budget for the development of urban furniture in order to design and manufacture quality furniture with a score of 1 and in the strategy of diversity, the most important component of this strategy in terms of the statistical community is the option T5S5. Diversification of different uses with cultural and physical identity in neighborhoods weighing 0.852 Conclusion:Citizens of District 5, satisfied with the current situation, are seeking to upgrade the positive indicators and design and architecture facilities and capabilities of the district using urban management. Finally, it can be said that if we do not pay attention to urban furniture, urban spaces do not have the necessary peace and quiet and citizens do not want to use these spaces.
آزادخوانی، پاکزاد و طهماسبی کیا، زهرا (1395) بررسی نقش و عملکرد مبلمان شهری در ارتقاء کیفیت محیط شهری ورضایتمندی شهروندان (مطالعه موردی: منطقه 4 شهرداری کرمانشاه)، نشریه پژوهش و برنامه ریزی شهری، سال هفتم، شماره بیست و هفتم، زمستان، صفحه110-93
امیری، حکمت، بیرانوندزاده، مریم و خداداد، مهدی، (1395)، رضایتمندی شهروندان از کیفیت مبلمان پارکهای محلات شهری در کلانشهر تهران، فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، سال هشتم، شماره بیستم و هشتم، زمستان، صفحه 56-47
ایستگلدی، مصطفی، فهیمه، خواجه نبی، حاجی زاده، فاضل و ستارزاده، نظام الدین (1397) سنجش میزان رضایت مندی ساکنان شهری از وضعیت مبلمان شهری (مطالعة موردی:مناطق پنج گانة شهر زاهدان)، مجله پژوهشهای جغرافیای برنامه ریزی شهری، دوره6، شماره4، زمستان، صفحه752-735
بذرگر، محمدرضا (1396)بررسی نقش المانهای شهری در تقویت هویت کالبدی؛ مطالعه موردی شهر شیراز، نشریه پژوهش و برنامه ریزی شهری، سال هشتم، شماره 30، پاییز، صفحه 100-83
پوراحمد، احمد، و شماعی، علی (1390) بهسازی و نوسازی شهری از دیدگاه علم جغرافیا، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ چهارم، تهران، تعداد صفحات 402
حکمت نیا، حسن، (1393)، سطح بندی توسعه یافتگی محلههای شهری با تاکید بررضایتمندی استاندارد مبلمان شهری (مطالعه موردی محلههای شهر ابرکوه) پژوهشهای جغرافیای برنامه ریزی شهری، دوره دوم، شماره 4، صفحه 519-501
درویشی، یوسف (1393) چالشهای مبلمان شهری در شهر اردبیل، نهمین سمپوزیوم پیشرفتهای علوم و تکنولوژی، کمسیون اول همایش ملی معماری، شهرسازی و توسعه پایدار، مشهد، 29 آبان، صفحه11-1
زنگی آبادی، علی، تبریزی، نازنین، (1383)، طراحی و برنامه ریزی مبلمان شهری، انتشارات شریعه توس.
زینلی قطب آبادی، امینه (1397) بررسی و تحلیل مولفههای هویت بخشی شهری (نمونه موردی شهر بابک) پنجمین کنفرانس ملی شهرسازی، معماری، عمران و محیط زیست، بهمن، صفحه16-1
فرمانداری شهرستان کرج، (1399)، ویژگیهای جغرافیایی شهرستان کرج. معاونت برنامه ریزی
قنبری، ابولفضل، (1389)، استانداردهای مبلمان شهری، انتشارات مهر ایمان، تبریز.
محمدی، علیرضا و پیشگر، الهه (1397) تحلیل وضعیت مبلمان شهری و سنجش رضایتمندی شهروندان (مطالعه موردی: حاشیه رودخانه بالیخی چای شهر اردبیل) آمایش جغرافیایی فضا، دوره 8، شماره 27، صفحه 20-1
مرتضایی، سید رضا، (1382)، رهیافتهایی در طراحی مبلمان شهری، انتشارات سازمان شهرداریهای کشور، تهران.
یوسفی، اسماعیل، رحمانی، امیر و قربانخانی، محسن (1393) ارزیابى نقش المان هاى شهرى بر ارتقاى حس مکان در فضاهاى شهرى (نمونه موردى: شهر همدان)، مطالعات محیطى هفت حصار شماره دهم، سال سوم، زمستان، صفحه 81-71
_||_
Abdul Wahab, M. H. et al., 2015, Malay Furniture: Design, Function and Meaning, Social and Behavioral Sciences, Vol. 202, PP. 285-293. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2015.08.232
Bonenberg, Wojciech, 2015. Public space in the residential areas: the method of socialspatial analysis. Procedia Manufacturing, 3: 1720–1727.
Bulut, Yahya & Omer Atabeyogh (2007), Urban Furniture in Historical Urban Structure & Usage Culture: Erzurum City Case, Landscape Architecture Department, Agricultural Faculty, Ataturk University, Erzurum, Turkey.
Fukahori, Kiyotaka & Kubota, Yoichi (2002), The role of Design Elements on the Cost Effectiveness
of Streetscape Improvement, Landscape & Urban Planning, N63.
Nasution, A.D., Zahrah, W, 2014. Community Perception on Public Open Space and Quality of Life in Medan, Indonesia. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 153: 585-594.
Poldma, Tiiu., Labbé. Delphine. Bertin. Sylvain, De Grosbois. Ève., Barile. Maria., Mazurik. Kathrina., Desjardins. Michel. ,Herbane. Hakim, Artis, Gatline, 2014. Understanding people’s needs in a commercial public space: About accessibility and lived experience in social settings ALTER, European Journal of Disability Research 8: 206–216.
Silivasan M, Berar C ( 2010). Study regarding the creation of urban furniture for parks and gardens in the ArchiCAD program, Banat University of Agricultural Sciences and Veterinary Medicine Timisoara
Oguz, D., Cakci, I. (2010), Changes in leisure and recreational prefrences: A case study of ANKARA, Journal of Scientific Research and Esseys, 5 (8). pp. 721. 729.