بررسی تاثیر بازآفرینی شهری بر گردشگری شهری(مطالعه موردی منطقه سه شهر اصفهان)

محورهای موضوعی : مطالعات مدیریت شهری

مسعود تقوایی ¹ (دانشگاه اصفهان، گروه برنامه ریزی شهری استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری (مسئول مکاتبات))
احمد طاهری ² (دانشجویی کارشناسی ارشد دانشگاه اصفهان [e-mail])

تاریخ دریافت : 1399/01/19 تاریخ پذیرش : 1399/03/19 تاریخ انتشار : 1399/03/01

کلید واژه: شهر, بازآفرینی شهری, گردشگری شهری, اصفهان,

چکیده مقاله :

مقدمه و هدف پژوهش: بافت‌های فرسوده شهرها به عنوان بخش مهمی از شهر هستند که نشانه های فرهنگ و معماری و شهرسازی بومی‌اند و به عنوان جزئی از هویت اجتماعی، کالبد و حیات شهری شناخته می‌شوند محلات قدیمی شهرها به دلیل فرسودگی واحدهای مسکونی، عدم سهولت دسترسی، ضعف زیرساخت‌ها، مشکلات زیست‌ محیطی، تخریب و عدم بهره‌برداری از فضایی به علت گسترش سریع ناموزون شهر در مسیر رکود و عقب‌ماندگی و حذف از سیمای شهری دچار می​شوند. که با برنامه‌ریزی و استفاده از برنامه بهسازی و توانمندسازی چنین فضایی می‌توان رشد صنعت و جلب گردشگران را فراهم کرد. هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر بازآفرینی شهری بر گردشگری شهری در محدوده منطقه سه شهر اصفهان می‌باشد. روش پژوهش: روش پژوهش ماهیت کاربردی_ توسعه ای و از نظر روش به ‌صورت پیمایشی با حجم نمونه 365 نفر از بین متخصصین و کارشناسان و خبره‌ها در زمینه گردشگری شهر اصفهان در سال 1398 به صورت نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شده اند. در این پژوهش ابزار به کار رفته شامل پرسشنامه محقق ساخته بازآفرینی شهری و پرسشنامه گردشگری شهری می‌باشد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آمارهای توصیفی و استنباطی همبستگی و رگرسیون با نرم افزار spss استفاده شده است. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می​دهد که بازآفرینی شهری بر گردشگری شهری شهر اصفهان مؤثر بوده است (342/0 R=). و به میزانی که بازآفرینی شهری تغییر یابد، گردشگری شهری نیز به همان میزان تغییر می​یابد. هم‌چنین بازآفرینی شهری بر مؤلفه های تعاملات اجتماعی (142/0 R=)، سرزندگی (409/0 R=)، ایجاد حس تعلق مکانی گردشگران (340/0 R=) تأثیر می‌گذارد نتیجه گیری: بازآفرینی فضاهای شهری بر رشد و توسعه گردشگری شهری شهر اصفهان اثرات مثبت رونقی دارد.

چکیده انگلیسی:

Introduction & Objective: Dilapidated structures of cities are an important part of the city that are signs of indigenous culture, architecture and urban planning and are known as part of social identity, body and urban life. Environment, destruction and lack of use of space due to the uneven rapid expansion of the city in the path of recession and backwardness and removal from the urban landscape. By planning and using the improvement and empowerment program of such an environment, the growth of industry and attracting tourists can be provided. The main purpose of this study is to investigate the effect of urban regeneration on urban tourism in the three regions of Isfahan. Method: Research Method: Applied-developmental nature and in terms of method, a survey with a sample size of 365 people from among experts, experts and thinkers in the field of tourism in Isfahan in 1398 were selected by random sampling. In this study, the tools used include a researcher-made urban regeneration questionnaire and an urban tourism questionnaire. Descriptive and inferential statistics of correlation and regression with SPSS software were used to analyze the data. Findings: Findings show that urban regeneration has been effective on urban tourism in Isfahan (R = 0.342). And as urban regeneration changes, so does urban tourism. Urban regeneration also affects the components of social interactions (R = 0.142), vitality (R = 0.409), creating a sense of spatial belonging of tourists (R = 0.340). Conclusion: Reconstruction of urban spaces has positive effects on the growth and development of urban tourism in Isfahan.  

منابع و مأخذ:

امین زاده، بهناز و دادرس، راحله ( 1391). بازآفرینی فرهنگ مدار در بافت تاریخی شهر قزوین با تأکید بر گردشگری شهری، فصلنامه مطالعات معماری ایران، 1(2).99 - 108.

آذر، علی و حسین زاده دلیر، کریم، (۱۳۸۷). ساماندهی و بهسازی محلات سنتید با استفاده از رویکرد شهرسازی جدید، نمونه موردی: محله سرخاب تبریز، مجله جغرافیا و توسعه ناحیه‌ای، (11) 43. 67-98.

پاپلی یزدی، مهدی و سقایی، مهدی، (۱۳۸۵)، گردشگری (ماهیت و مفاهیم)، انتشارات سمت، تهران؛

پوراحمد، احمد؛ زیاری، کرامت اله؛ قرخلو، مهدی و وفایی فرد، مهدی (139۵). ارائه الگوی نوسازی بافت تاریخی بیرجند با رویکرد ایرانی – اسلامی، فصلنامه مطالعات شهر ایرانی اسلامی، 7(25).43 - 55.

پورجعفر، محمدرضا و همکاران (۱۳۹۰). پدیدارشناسی هویت و مکان در بافت های تاریخی، فصلنامه مطالعات علمی - پژوهشی شهر ایرانی اسلامی، 3(7). 54-71.

ترابی، زهرا، (۱۳۸۷)، بررسی تحلیلی معناشناختی در بافت فرسوده، همایش ملی بافت های فرسوده شهری، چشم انداز توسعه پایدار، ارزشها و چالشها.

ترحمی، مطهره، (۱۳۹۰) ارزیابی توانها و قابلیتهای عناصر بافت قدیمی در توسعه صنعت گردشگری، مطالعه موردی: سمنان، فصلنامه مدیریت شهری، ۲۸(11). 59-32.

حیدری، تقی و مشکینی، ابوالفضل، (۱۳۹۰)، ارزیابی توسعه گردشگری شهر زنجان با استفاده از مدل سوات، نمونه موردی: منطقه زنجان رود، فصلنامه علمی - پژوهشی فضای جغرافیایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، 11(35). 78-92.

حسن‌زاده، مهرنوش و سلطان‌زاده، حسین(1395) طبقه‌بندی راهبردهای برنامه‌ریزی بازآفرینی بر اساس سطح پایداری بافت‌های تاریخی، مطالعات شهر ایرانی اسلامی، 6(23). 19 -29.

حبیبی، محسن و همکاران، (۱۳۸۶)، بهسازی و نوسازی بافت های کهن شهری، انتشارات دانشگاه کردستان، سنندج؛

شماعی، و پوراحمد، ۱۳۸۴، بهسازی و نوسازی شهری از دیدگاه علم جغرافیا، انتشارات دانشگاه تهران؛

صفاییان پور، علی و السادات، ریحانه ( 1396) بررسی باز زنده سازی بافت‌های تاریخی با رویکرد بازآفرینی گردشگری، همایش: کنفرانس بین المللی توسعه پایدار و عمران شهری.

صفر آبادی، اعظم و تقوایی، مسعود، (۱۳۹۱)، عوامل مؤثر در توسعه گردشگری شهری کرمانشاه، فصلنامه علمی - پژوهشی انجمن جغرافیای ایران، دوره جدید، 10(33). 23-43.

قاسمی، تارا ؛ امینی، الهام و مدیری، آتوسا (1397) طراحی بافت تاریخی شهر تهران با رویکرد گردشگری ادبی نمونه موردی: حصار ناصری شهر تهران، مطالعات ساختار و کارکرد شهری.5(16). 9 - 26.

مورا، سعید و ادب، علی (۱۳۸۷)، بازآفرینی زبان الگوهای مشترک میان لایه های قدیم و جدید شهر، همایش بافت های فرسوده شهری، چشم انداز توسعه پایدار ارزش ها و چالش ها، 1(6).45- 40.

موحد، على و کهزادی، سالار، (۱۳۸۹)، تحلیل عوامل موثر بر توسعه گردشگری استان کردستان با استفاده از مدل SWOT فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی شهری، 1(2).76-91.

سیف الدینی و همکاران، فرانک، (۱۳۸۹)، سنجش کیفیت و ظرفیت گردشگری شهری بر اساس الگوی رفتاری گردشگران و جامعه میزبان، نمونه موردی: شهر اصفهان، پژوهش های جغرافیایی انسانی، 4(71).۸۷- 6۷.

مصطفی بهزاد فر؛ مریم صانعی (۱۳۹۵) بازآفرینی محور تاریخی _ گردشگری جویباره در اصفهان با تأکید بر اصول حاکم بر شکل‌گیری فضاهای شهری، کنفرانس بین المللی نخبگان عمران، معماری و شهرسازی،

 

 

Edmund Christopher Matotay,(2010) , Place and Tourism Promotion: Urban Regeneration?, Publishing Back Chapman.

Juliane Adamietz,(2012) , Urban tourism and waterfronts: Exploring the case of the Auckland waterfront development, A dissertation submitted to Auckland University of Technology in partial fulfilment of the requirements for the degree of Master of Tourism Studies (MTourS).

Ruth,Craggs Ruth, (2008) ,Tourism and urban Regeneration: ananalysis of visitor perception, beha viour andexperience at the quays in salford Management and Management Sciences Research Institute.

Mokras-Grabowska J ﴾2017 ﴿'Nowe rekreacyjne przestrzenie miejskie w obiektach postindustrialnych i ich percepcja' ['New recreational areas in postindustrial complexes'] Studia Periegetica vol. 3(19).134-153.
Porębska M﴾ 2010 ﴿'O potrzebie piękna w przestrzeni publicznej miasta' [' About the need of beauty in public space'] Architektura Czasopismo Techniczne [Architecture Technical Transactions] vol. 6-16

Palicki S & Stachowska P 2016 'Estetyzacja artystyczna w procesie rewitalizacji miast' ['Artistic aestheticization in the process of urban revitalization'] Prace naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu [Research papers of Wrocław University of Economics] no 418.

Sacco, P. and G Blessi, G Tavano. (2009) The Social Viability of Culture Urban- led Transformation Processes: Evidence from the Bicocca District, Milan Urban studies, Vol 46. Issue: 5-6:page1115-1135

Stratan, A. Perciuna, R, and Gribinceaa, C (2015) Identifying Tourism Cultural in Republic of Moldova through Cultural Consumption Tourists among Procedia -Social, and Behavioral Sciences Vil188, pp121 – 116.

Tiesdel,S.,Oc,T.&Heath,T. (1996) Revitalizinghistoricurbanquarters, Oxford,UK,Architectural Press. 65-87.

Timothy H. Jung et al, (2014) The role of stakeholder collaboration in culture-led urban regeneration:A case study of the Gwangju project, Korea, Contents lists available at ScienceDirectCities, Cities 44 29–39.

Timothy H. Jung et al, (2014) The role of stakeholder collaboration in culture-led urban regeneration:A case study of the Gwangju project, Korea, Contents lists available at ScienceDirectCities, Cities 44 29–39.