برساخت و تجربه شخصی اساتید و خبرگان خط‌مش‌گذاری تعاون روستایی در راستای سیاست‌های اقتصادی
محورهای موضوعی : علوم اجتماعی
نسرین خدابخشی
1
(استادیار گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، واحد خلخال، دانشگاه آزاد اسلامی، خلخال، ایران)
زین العابدین امینی سابق
2
(استادیار گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران)
مسعود قربان حسینی
3
(استادیار گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران)
احسان ساده
4
(استادیار گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران)
کلید واژه: اقتصاد مقاومتی, الگوی بومی, تعاون روستایی, اساتید و خبرگان خط‌مش‌گذاری,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف ارایۀ یک چارچوب نظری و مدل پارادایمی از برساخت‌های شخصی اساتید و خبرگان خط‌مش‌گذاری تعاون روستایی کشور به دنبال ارایه نظریه بومی و اعتباریابی آن در بین اساتید و خبرگان خط‌مش‌گذاری است. نمونه آماری در بخش کیفی از 20 نفر از اساتید و خبرگان خط‌مش‌گذاری تعاون روستایی هستند که مورد مصاحبه واقع شده‌اند. نتایج نشان می‌دهد که چارچوب نظری کشف شده حاصل از این پژوهش مطرح می‌کند که اساتید و خبرگان خط‌مش‌گذاری تعاون روستایی کشور قابلیت‌ها و پتانسیل‌های بالایی برای تبیین اجرای موفق خطمشهای تعاون روستایی در راستای اقتصاد مقاومتی داشته‌اند و از نظر آنان اجرای موفق خط مشی‌گذاری تعاون روستایی در بستر پیش‌بینی ابزارهای اجرا و فرهنگ‌سازی، با درگیر کردن ذی‌نفعان عمومی و مجریان، ضمن تسهیم آنان در مشارکتی همه جانبه با استراتژی‌هایی چون بهینه‌سازی اقتصاد و توسعه منابع روستایی همسو و همگرا، به توسعه تعاون روستایی بر پایه توانمندی بومی و خودکفایی منجر می‌شود و اساساً سطح تعیین کنندگی اجرای موفق خطمشهای تعاون روستایی در راستای اقتصاد مقاومتی منوط به مولفه‌های کشف شده در مدل است.
The purpose of this study is to present a theoretical framework and paradigm model of personal structure of professors and policy makers of rural cooperatives in Iran to present a local theory and its validation among professors and policy makers. The statistical sample in the qualitative section of the 20 rural cooperative policy makers and experts interviewed. The results show that the theoretical framework discovered by this study suggests that the country's rural cooperative policy makers and experts had high potentials and potentials for explaining the successful implementation of rural cooperative policies in the context of a resilient economy and in their view that “successful implementation of rural cooperative policy in Predicting the tools of implementation and culture, engaging public stakeholders and executives, while sharing them in comprehensive partnerships with strategies such as optimizing the economy and developing synchronized and convergent rural resources, to develop rural cooperatives based on local empowerment and self-sufficiency. Essentially, the degree to which the successful implementation of rural cooperative policies in the direction of a resisting economy depends on the components discovered in the model.
_||_